Posłowie chcą uregulować zasady wprowadzania do obrotu wód leczniczych. Projekt nowelizacji ustawy o lecznictwie uzdrowiskowym został już złożony w Sejmie. W ocenie projektodawców wody lecznicze nie mogą aktualnie być dopuszczone do obrotu w żadnym trybie – w szczególności w trybie przewidzianym dla leków albo dla środków spożywczych.

Ustawa o lecznictwie uzdrowiskowym nie reguluje wprowadzenia wód leczniczych do obrotu poza zakładami i urządzeniami lecznictwa uzdrowiskowego. Mimo tego wody lecznicze stosowane w lecznictwie uzdrowiskowym są jednak ogólnie dostępne poza zakładami i urządzeniami lecznictwa uzdrowiskowego. Zdaniem autorów projektu aktualnie wprowadzanie do obrotu tych wód następuje bez należytej podstawy prawnej. Proponowana ustawa ma usunąć tę lukę i uregulować wprost możliwość wprowadzania do obrotu naturalnych surowców leczniczych takich jak np. wody lecznicze Zuber, Pieniawa, Słotwinka, Jan, Henryk czy Kryniczanka.

Projektodawcy wskazali, że stosowanie w odniesieniu do wód leczniczych procedur właściwych dla wprowadzania do obrotu produktów leczniczych jest zbyt kosztochłonne i zawsze wiąże się z ryzykiem nieuzyskania wyników badań uzasadniających zakwalifikowanie przedstawianej substancji jako leku. Korzyści uzyskane ze sprzedaży jako leku nie pokryłyby kosztów przeprowadzenia tej procedury.

Woda lecznicza teoretycznie mogłaby być wprowadzona do obrotu jako środek spożywczy w postaci naturalnej wody mineralnej, wody źródlanej lub wody stołowej. W takim przypadku wymogi co do składu, metody produkcji oraz procedury dopuszczenia do obrotu wody leczniczej określają przepisy o bezpieczeństwie żywności i żywienia. Wody lecznicze ze swej natury są spożywane w stanie nieprzetworzonym, a niektóre z nich ze względu na wysoki stopień mineralizacji nie spełniają wymogów przepisów o bezpieczeństwie żywności. Powyższa droga wprowadzenia wody leczniczej do obrotu nie ma więc charakteru uniwersalnego.

Pełny tekst projektu dostępny jest TUTAJ.