Ten serwis używa cookies i podobnych technologii, brak zmiany ustawienia przeglądarki oznacza zgodę na to.

Brak zmiany ustawienia przeglądarki oznacza zgodę na to. Więcej »

Zrozumiałem

Czy transport sanitarny jest świadczeniem zdrowotnym?

Czy transport sanitarny jest świadczeniem zdrowotnym? fotolia.pl

Wojewódzki Szpital Specjalistyczny zawarł umowę na samochodowy transport sanitarny bez zastosowania przepisów ustawy Prawo zamówień publicznych.

Prezes urzędu Zamówień Publicznych zakwestionował tę decyzję twierdząc, że do usługi transportu sanitarnego nie znajdują zastosowania przepisy art. 26 ust. 1 i art. 26 ust. 5 ustawy o działalności leczniczej. Stosownie bowiem do brzmienia art. 26 ust. 1 ustawy o działalności leczniczej podmiot leczniczy spełniający przesłanki określone w art. 3 ust. 1 ustawy Prawa zamówień publicznych może udzielić zamówienia na udzielanie w określonym zakresie świadczeń zdrowotnych podmiotowi wykonującemu działalność leczniczą, lub osobie legitymującej się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w określonym zakresie lub określonej dziedzinie medycyny. Udzielenie takiego zamówienia następuje w trybie konkursu ofert z odpowiednim zastosowaniem wskazanych przepisów ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, przy czym do udzielenia takiego zamówienia nie stosuje się przepisów o zamówieniach publicznych, ale tryb konkursu ofert (art. 26 ust. 3-5 ustawy o działalności leczniczej).

Dalej Prezes UZP wskazał, że legalną definicję świadczeń zdrowotnych zawiera art. 2 pkt 10 ustawy o działalności leczniczej, zgodnie z którym świadczenie zdrowotne oznacza działanie służące zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu lub poprawie zdrowia oraz inne działania medyczne wynikające procesu leczenia lub przepisów odrębnych regulujących zasady ich wykonywania. Stosownie do postanowienia art. 3 ust. 1 ustawy o działalności leczniczej działalność lecznicza polega na udzielaniu świadczeń zdrowotnych. Zgodnie zaś z art. 8 tej ustawy rodzajami działalności leczniczej są: stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne szpitalne albo inne niż szpitalne oraz ambulatoryjne świadczenia zdrowotne. Określenie zakresów powyższych rodzajów działalności leczniczej zawierają przepisy art. 2 pkt 11 i 12 oraz art. 9-12 ustawy o działalności leczniczej.

W żadnym ze wskazanych powyżej przepisów ustawy o działalności leczniczej nie wymienia się usług transportu sanitarnego. Powyższe prowadzi do wniosku, iż usługi te nie wchodzą w zakres pojęcia świadczeń zdrowotnych w rozumieniu art. 26 ust. 1 ustawy o działalności leczniczej.

Potwierdzeniem powyższego stanowiska jest uregulowanie zawarte w przepisach ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Stosownie bowiem do legalnej definicji transportu sanitarnego zawartej w art. 5 pkt 33a tej ustawy transport sanitarny stanowi przewóz osób albo materiałów biologicznych i materiałów wykorzystywanych do udzielania świadczeń zdrowotnych, wymagających specjalnych warunków transportu. Tak ukształtowany zakres przedmiotowy transportu sanitarnego nie mieści się w zakresie legalnej definicji świadczeń zdrowotnych zawartej w art. 2 pkt 10 ustawy o działalności leczniczej, jak też legalnej definicji świadczenia zdrowotnego zawartej w art. 5 pkt 40 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Przy czym podkreślenia wymaga, iż na gruncie przepisów ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych transport sanitarny stanowi tzw. świadczenia towarzyszące (art. 5 pkt 38 tej ustawy) wchodzące obok świadczeń zdrowotnych w zakres świadczeń opieki zdrowotnej w rozumieniu art. 5 pkt 34 tej ustawy.

Reasumując, Wojewódzki Szpital Specjalistyczny zlecając wykonanie usługi transportu sanitarnego, jako podmiot, o którym mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy Prawa zamówień publicznych, był zobowiązany do stosowania procedur wskazanych w ustawie Prawo zamówień publicznych. Art. 7 ust. 3 ustawy stanowi, iż zamówienia udziela się wyłącznie wykonawcy wybranemu zgodnie z przepisami ustawy. Z uwagi na powyższe należy stwierdzić, że udzielając przedmiotowego zamówienia bez stosowania przepisów o zamówieniach publicznych, Zamawiający naruszył art. 7 ust. 3 ustawy Prawa zamówień publicznych.

Krajowa Izba Odwoławcza podzieliła całość powyższych ustaleń organu Prezesa Urzędu Zamówień Publicznych i wskazała, że skoro transport sanitarny nie może być uznany za świadczenie zdrowotne, nie można udzielić na niego zamówienia z pominięciem przepisów Prawa zamówień publicznych.

Źródło: Uchwała Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 10 kwietnia 2014 r., KIO/KD 27/14

Sob., 24 St. 2015 0 Komentarzy Dodane przez: Katarzyna Liszka-Michałka