Stan nagły to stan, w którym odroczenie w czasie pomocy medycznej może skutkować utratą zdrowia lub życia.

Uwaga: W stanach nagłych świadczenia opieki zdrowotnej udzielane są niezwłocznie i bez skierowania, a pacjent ma prawo skorzystać z pomocy pielęgniarki, położnej, lekarza, czy też szpitala, którzy nie mają podpisanej umowy z Funduszem.

Stany nagłe, bezpośrednio zagrażające życiu to między innymi:

• utrata przytomności,
• zaburzenia świadomości,
• drgawki,
• nagły, ostry ból w klatce piersiowej,
• zaburzenia rytmu serca,
• nasilona duszność,
• nagły ostry ból brzucha,
• uporczywe wymioty,
• gwałtownie postępujący poród,
• ostre i nasilone reakcje uczuleniowe (wysypka, duszność) będące efektem zażycia leku, ukąszenia, czy użądlenia przez jadowite zwierzęta,
• zatrucia lekami, środkami chemicznymi czy gazami,
• rozległe oparzenia,
• udar cieplny,
• wyziębienie organizmu,
• porażenie prądem,
• podtopienie lub utonięcie,
• agresja spowodowana chorobą psychiczną,
• dokonana próba samobójcza,
• upadek z dużej wysokości,
• rozległa rana będąca efektem urazu,
• urazy kończyn dolnych, uniemożliwiające samodzielne poruszanie się.

W sytuacjach bezpośredniego zagrożenia życia pacjenta, należy wezwać karetkę pogotowia ratunkowego.

Aby wezwać pogotowie ratunkowe, należy zadzwonić:

• z telefonu stacjonarnego na numer 999,
• z telefonu komórkowego na numer 999 lub 112.

Najważniejsze informacje, które należy podać po zgłoszeniu dyspozytora:

• dokładne miejsce zdarzenia (adres, lokalizacja, punkty orientacyjne),
• powód wezwania,
• kto potrzebuje pomocy,
• kto wzywa zespół ratownictwa medycznego.

Należy odpowiadać na pytania dyspozytora, dostosować się do jego zaleceń w zakresie udzielenia pierwszej pomocy. Przyjęte wezwanie powinno zostać potwierdzone przez dyspozytora.

Źródło: Vademecum 2012, NFZ