Decyzja ustalająca wysokość opłaty za pobyt w rodzinie zastępczej wydawana na podstawie art. 194 ust. 1 ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej stanowi rozstrzygnięcie odrębnej sprawy administracyjnej w stosunku do sprawy dotyczącej odstąpienia od ustalenia opłaty i w której to sprawie organ jest zobowiązany wydać odrębną decyzję.

Ponoszenie przez rodziców opłaty, o której mowa w art. 193 ust. 1 ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej, rozstrzygane jest w postaci decyzji ustalającej natomiast decyzja odstępująca czy też częściowo odstępująca od ustalenia opłaty jest decyzją uznaniową. Zatem obie materie ustawodawca jednoznacznie rozgraniczył. Ponadto w postępowaniach zmierzających do rozstrzygnięcia każdej z tych spraw badane są inne przesłanki materialnoprawne wynikające z odrębnych podstaw. Inny jest też cel obydwu rodzajów decyzji i każda z nich podlega odrębnemu zaskarżeniu. Odstąpienie od ustalenia opłaty z istoty rzeczy musi poprzedzać jej ustalenie.

Ustawodawca wskazuje bowiem nie na odstąpienie od pobrania opłaty, lecz od jej ustalania. Odstępowanie od ustalania opłaty po jej ustaleniu lub jednocześnie z jej ustaleniem nie znajduje racjonalnego i logicznego uzasadnienia. W konsekwencji należy przyjąć, że w sytuacji, gdy prawodawca wskazuje na przesłanki odstąpienia od ustalenia opłaty, zbadanie tych musi nastąpić przed ustalaniem opłaty, zwłaszcza, że z treści art. 194 ust. 3 ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej wynika, że odstąpienie od ustalenia opłaty może nastąpić również z urzędu.

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 11 marca 2025 r., sygn. II SA/Bk 741/24

Źródło: CBOSA