Organ administracyjny jedynie dokonuje czynności określanych w doktrynie i orzecznictwie administracyjnym jako „wykonanie przez organ pomocy społecznej orzeczenia sądu opiekuńczego”. Nie ma on więc kompetencji do merytorycznej oceny wyżej wymienionych przesłanek, jest on bowiem tylko wykonawcą wiążącego go orzeczenia sądu opiekuńczego.

Niewątpliwie umieszczenie osoby w domu pomocy społecznej bez jej zgody jest rozwiązaniem ostatecznym i wymaga dokładnego zbadania czy określonej osobie nie można udzielić stosownej pomocy w jej miejscu zamieszkania. W tym celu niezbędne jest zweryfikowanie istnienia przesłanek prawnych niezbędnych do skierowania określonej osoby do domu pomocy społecznej np. stanu zdrowia, możliwości skorzystania z pomocy innych osób, warunków środowiskowych. Niemniej jednak, jak już Sąd wcześniej podkreślił, zbadanie i ocena tych przesłanek należy do sądu opiekuńczego, organ administracyjny jest zaś wyłącznie wykonawcą postanowienia sądu opiekuńczego w tym zakresie, związanym jego treścią, niezależnie od stawianych temu orzeczeniu zarzutów.

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 29 lipca 2009 r. II SA/Bd 385/09

Orzeczenie dotyczy art. 39 ustawy o ochronie zdrowia psychicznego.

Źródło: Orzecznictwo NSA