Możliwości płatnicze ośrodka pomocy społecznej powinny jednoznacznie wynikać z ustaleń poczynionych w zaskarżonej decyzji. Organ prowadzący postępowanie ma bowiem obowiązek zebrania i rozpatrzenia materiału dowodowego, tak aby ustalić stan faktyczny zgodny z rzeczywistością (art. 7 i 77 kpa).

Dotyczy to nie tylko ustalenia przesłanek, jakie według przepisów ustawy o pomocy społecznej powinna spełniać P. P. ażeby otrzymać świadczenie, ale również okoliczności, które decydują o odmowie jego przyznania w oczekiwanej przez skarżącą wysokości. Inaczej rzecz ujmując organy powinny wykazać jakimi środkami dysponowały w dacie wydania decyzji oraz ile osób taką pomoc i w jakiej wysokości otrzymało.

Uznaniowy charakter decyzji w sprawie przyznania zasiłku celowego jak i wysokości tego zasiłku nie może oznaczać swobody organu orzekającego. Organ ma obowiązek załatwić sprawę w sposób zgodny ze słusznym interesem obywatela, jeśli nie stoi temu na przeszkodzie interes społeczny, ani nie przekracza on możliwości organu wynikających z przyznanych mu uprawnień i środków.

Wyrok WSA w Warszawie  z dnia 16 grudnia 2011 r. sygn. I SA/Wa 1279/11

Źródło: Orzecznictwo NSA