Zgodnie z art. 95 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej pomoc dla cudzoziemca może zostać wstrzymana w przypadku:
- uporczywego, zawinionego niewykonywania przez cudzoziemca zobowiązań przyjętych w programie, w tym nieusprawiedliwionej nieobecności na kursach nauki języka polskiego - przez okres do 30 dni;
- wykorzystywania pomocy w sposób niezgodny z celem, na jaki została przyznana - przez okres do 30 dni;
- udzielania przez cudzoziemca nieprawdziwych informacji o swojej sytuacji życiowej - do czasu wyjaśnienia okoliczności udzielenia takich informacji;
- upływu 30 dni pobytu cudzoziemca w zakładzie opieki zdrowotnej - do czasu opuszczenia przez niego zakładu;
- wszczęcia przeciwko cudzoziemcowi postępowania karnego - do czasu prawomocnego zakończenia postępowania.
Decyzja organu ma charakter uznaniowy, co oznacza, że w przypadku wydania decyzji wstrzymującej pomoc organ w uzasadnieniu decyzji powinien wskazać, jakimi przesłankami się kierował przy wydawaniu decyzji. Należy mieć tu w szczególności na względzie wyrażona w art. 7 KPA zasadę zgodnie z którą organy, z urzędu lub na wniosek stron podejmują wszelkie czynności niezbędne do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz do załatwienia sprawy, mając na względzie interes społeczny i słuszny interes obywateli.
Ze szczególną ostrożnością należy podejść zwłaszcza do przesłanki 1 i 5. W przypadku zastosowanie pierwszej przesłanki organ musi w uzasadnieniu faktycznym wykazać, że doszło do uporczywego niewykonywania przez cudzoziemca przyjętych zobowiązań i że miało to charakter zawiniony. W przypadku wszczęcia postępowania karnego, należy mieć na względnie brzmienie art. 95 ust. 4 ustawy o pomocy społecznej, zgodnie z którym odmawia się udzielenia pomocy w przypadku gdy cudzoziemiec został skazany prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo popełnione umyślnie. Z literalnego brzmienia art. 95 ust. 1 pkt 5 wynika, że pomoc może być wstrzymana również w przypadku wszczęcia przeciwko cudzoziemcowi postępowania karnego o przestępstwo popełnione nieumyślnie. Wykładnia funkcjonalna przemawia jednak za tym, żeby ograniczyć stosowanie tego przepisu do czynów o charakterze umyślnym.
Realizator programu występuje do kierownika PCPR o przywrócenie wstrzymanej pomocy niezwłocznie po powzięciu informacji o ustaniu przesłanek wstrzymujących pomoc. W przypadku gdy po upływie okresu wstrzymania pomocy nie ustały przyczyny, odmawia się udzielania pomocy.