W przypadku stwierdzonych przez pracownika socjalnego dysproporcji między udokumentowaną wysokością dochodu a sytuacją majątkową osoby lub rodziny, wskazującą, że osoba ta lub rodzina jest w stanie przezwyciężyć trudną sytuację życiową, wykorzystując własne zasoby majątkowe, w szczególności w przypadku posiadania znacznych zasobów finansowych, wartościowych przedmiotów majątkowych lub nieruchomości, można odmówić przyznania świadczenia.

W przedmiotowej sprawie Sąd pierwszej instancji prawidłowo przyjął, że ustalenia organu odnośnie braku współpracy skarżącego z pracownikiem socjalnym (m. in. niestawianie się przez skarżącego na wezwanie pracownika socjalnego, nieprzedstawianie żądanych dokumentów na potwierdzenie sytuacji życiowej, wprowadzanie w błąd, a dokładnie zatajenie co do okoliczności mających znaczenie dla oceny położenia skarżącego) w pełni uzasadniają odmowę przyznania skarżącemu żądanych świadczeń z pomocy społecznej na podstawie powołanego artykułu.

Wyrok NSA z dnia 2 grudnia 2011 r. sygn. I OSK 1296/11

Źródło: Orzecznictwo NSA