WSA w Gliwicach: Skoro postępowanie w przedmiocie zwolnienia z opłaty za pobyt w domu pomocy społecznej stanowi odrębne postępowanie administracyjne, to z chwilą złożenia wniosku przez osobę ubiegającą się o to zwolnienie powinno zostać uruchomione właśnie takie postępowanie. Bez znaczenia w tym przypadku jest fakt, czy ustalenie tej opłaty nastąpiło w umowie czy też wynika z decyzji administracyjnej. Tak wynika z wyroku WSA w Gliwicach z 7 grudnia 2022 r. sygn. II SA/Gl 1228/22.
W sprawie Samorządowe Kolegium Odwoławcze (SKO), po rozpatrzeniu odwołania od decyzji Prezydenta Miasta odmawiającej całkowitego zwolnienia z obowiązku ponoszenia opłat za pobyt jego matki skarżącego w domu pomocy społecznej, uchyliło decyzję organu I instancji w całości i umorzyło postępowanie w sprawie. Organ odwoławczy stwierdził, że jeżeli do ustalenia opłaty za pobyt w domu pomocy społecznej doszło w drodze umowy, to do zmiany tej opłaty, w tym do zwolnienia z niej, może dojść jedynie w drodze zmiany tej umowy.
Sąd administracyjny uchylił decyzję SKO. Sąd wskazał, że przyznanie racji organowi odwoławczemu prowadziłoby do sytuacji, w której strona zobowiązana do ponoszenia odpłatności za pobyt w domu pomocy społecznej, nie mogłaby się od tego obowiązku uwolnić pomimo spełnienia przesłanek z art. 64 ustawy o pomocy społecznej. O ile bowiem istnieje możliwość zwrócenia się do organu pomocowego o zmianę umowy zawartej w trybie art. 103 ust. 2 ustawy, o tyle stronie nie przysługuje żadne roszczenie o taką zmianę, które mogłoby być skutecznie dochodzone w postępowaniu sądowym. To z kolei stanowiłoby o naruszeniu zasady równości wobec prawa (art. 32 ust. 1 Konstytucji RP). Osoby, z którymi zawarto umowę byłyby bowiem w gorszej sytuacji aniżeli osoby, wobec których opłata ta została ustalona w drodze decyzji, albowiem nie mogłyby skorzystać z dobrodziejstwa przewidzianego art. 64 ustawy, a co więcej, pozbawione zostałyby instancyjnej i sądowej kontroli działań organów administracji publicznej.
Wyrok WSA w Gliwicach z 7 grudnia 2022 r. sygn. II SA/Gl 1228/22. Wyrok jest nieprawomocny.
Źródło: CBOSA
