Opiekunem i kuratorem powinna być osoba, która może pomóc podopiecznemu (tj. osobie małoletniej lub ubezwłasnowolnionej). Nie może być ustanowiony opiekunem ten, w stosunku do kogo zachodzi prawdopodobieństwo, że nie wywiąże się należycie z obowiązków opiekuna. Nie może być także ustanowiona opiekunem osoba, która nie ma pełnej zdolności do czynności prawnych albo została pozbawiona praw publicznych.

Opiekunem małoletniego nie może być ustanowiona także osoba, która:

• została pozbawiona władzy rodzicielskiej;
• została skazana za przestępstwo przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności;
• została skazana za umyślne przestępstwo z użyciem przemocy wobec osoby lub przestępstwo popełnione na szkodę małoletniego lub we współdziałaniu z nim;
• orzeczono wobec niej zakaz prowadzenia działalności związanej z wychowywaniem, leczeniem, edukacją małoletnich lub opieką nad nimi;
• orzeczono wobec niej obowiązek powstrzymywania się od przebywania w określonych środowiskach lub miejscach;
• orzeczono wobec niej zakaz kontaktowania się z określonymi osobami;
• orzeczono wobec niej zakaz opuszczania określonego miejsca pobytu bez zgody sądu.

Dla osoby całkowicie albo częściowo ubezwłasnowolnionej w pierwszej kolejności na opiekuna czy kuratora powinien być powołany małżonek lub jedno z rodziców – chyba że nie pozwala na to wzgląd na dobro podopiecznego. W dalszej kolejności kandydatów należy poszukiwać wśród krewnych lub innych osób bliskich. W trakcie postępowania osoba ubezwłasnowolniona może zgłaszać, kogo najchętniej widziałaby jako swego opiekuna czy kuratora.

Źródło: BRPO