Asystentem rodziny będzie mogła być osoba, która:

1. posiada:
   1. wykształcenie wyższe na kierunku pedagogika, psychologia, socjologia, nauki o rodzinie lub praca socjalna lub
   2. wykształcenie wyższe na dowolnym kierunku uzupełnione szkoleniem z zakresu pracy z dziećmi lub rodziną i udokumentuje co najmniej roczny staż pracy z dziećmi lub rodziną lub studiami podyplomowymi obejmującymi zakres programowy szkolenia z zakresu pracy z dziećmi lub rodziną i udokumentuje co najmniej roczny staż pracy z dziećmi lub rodziną lub
   3. wykształcenie średnie i szkolenie z zakresu pracy z dziećmi lub rodziną, a także udokumentuje co najmniej 3-letni staż pracy z dziećmi lub rodziną.
       
2. nie jest i nie była pozbawiona władzy rodzicielskiej oraz władza rodzicielska nie jest jej zawieszona ani ograniczona. Wydaje się, że wymaganie dotyczące wykonywania nieograniczonej władzy rodzicielskiej jest zbyt daleko idące. Warto wskazać, że do ograniczenia władzy rodzicielskiej może dojść np. przy orzekaniu w sprawie rozwodu, jeżeli rodzice dziecka nie przedstawią zgodnego porozumienia co do sposobu wspólnego wykonywania władzy rodzicielskiej. W takim przypadku ograniczenie władzy jednemu z rodziców nie ma nic wspólnego z ewentualnym działaniem rodzica na szkodę własnego dziecka, a za ograniczeniem przemawiają kwestie pragmatyczne (np. rodzice dziecka będą mieszkać w różnych miastach). Nie ma zatem żadnych racjonalnych podstaw w takim przypadku do ograniczenia możliwości wykonywania zawodu asystenta. Wydaje się, że autorzy projektu ustawy nie zwrócili uwagi na ten problem;
    
3. wypełnia obowiązek alimentacyjny – w przypadku gdy taki obowiązek w stosunku do niej wynika z tytułu egzekucyjnego. Warto w tym miejscu wskazać, że nie chodzi tu tylko o obowiązek alimentacyjny w stosunku do dziecka asystenta, ale również innych krewnych w linii prostej, małżonka, byłego małżonka, rodzeństwa jeżeli wynika on z tytułu egzekucyjnego;
    
4. nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe. Czyn zabroniony popełniony jest umyślnie, jeżeli sprawca ma zamiar jego popełnienia, to jest chce go popełnić albo przewidując możliwość jego popełnienia, na to się godzi.   Czyn zabroniony popełniony jest nieumyślnie, jeżeli sprawca nie mając zamiaru jego popełnienia, popełnia go jednak na skutek niezachowania ostrożności wymaganej w danych okolicznościach, mimo że możliwość popełnienia tego czynu przewidywał albo mógł przewidzieć. Ustawy, w których zawarte są przepisy karne wskazują, które rodzaje przestępstw mogą być popełnione nieumyślnie, a zatem ich popełnienie nie będzie stanowiło przeszkody w wykonywaniu zawodu asystenta. Uwaga również na przestępstwa ścigane z oskarżenia prywatnego np. o zniesławienie. Taki czyn, pomimo iż jest zagrożony stosunkowo niewysoką karą jest również przestępstwem umyślnym.
   W przypadku wszczęcia przeciwko asystentowi rodziny postępowania karnego o umyślne przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego, asystent będzie obligatoryjni zawieszany w pełnieniu obowiązków do czasu prawomocnego zakończenia postępowania. W okresie zawieszenia asystent rodziny będzie otrzymywał połowę przysługującego mu wynagrodzenia. W przypadku umorzenia postępowania karnego albo wydania wyroku uniewinniającego asystentowi rodziny będzie wypłacana pozostała część wynagrodzenia. Nie dotyczy to warunkowego umorzenia postępowania karnego. Asystentowi rodziny zatrudnionemu na podstawie umowy o pracę, w przypadku umorzenia postępowania karnego albo wydania wyroku uniewinniającego, okres zawieszenia wliczał się będzie do okresu zatrudnienia, od którego zależą uprawnienia pracownicze, nie  dotyczy to jednak warunkowego umorzenia postępowania karnego.