Czy pomiędzy przepisami ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej a ustawą o samorządzie powiatowym nie ma sprzeczności. Zgodnie z art. 97 ust. 1a ustawy w przypadku zapewnienia wspólnej obsługi placówek opiekuńczo-wychowawczych typu socjalizacyjnego, interwencyjnego lub specjalistyczno-terapeutycznego na podstawie przepisów o samorządzie powiatowym placówką opiekuńczo-wychowawczą może kierować dyrektor jednostki obsługującej, która prowadzi wspólną obsługę, przy pomocy wyznaczonego w poszczególnych placówkach opiekuńczo-wychowawczych wychowawcy. Tymczasem w świetle art. 6c ust. 1 zakres wspólnej obsługi nie może obejmować kompetencji kierowników jednostek zaliczanych do sektora finansów publicznych do dysponowania środkami publicznymi oraz zaciągania zobowiązań, a także sporządzania i zatwierdzania planu finansowego oraz przeniesień wydatków w tym planie.

Odpowiadając na powyższe zagadnienie należy stwierdzić, iż nie ma kolizji pomiędzy powołanymi przepisami. Na wstępie należy wskazać, że przepisy ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej są regulacjami szczególnymi względem przepisów ustawy o samorządzie powiatowym. Ponadto należy zwrócić uwagę, że art. 97 ust.1a ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej nie przewiduje rozszerzenia zakresu wspólnej obsługi o zadania wskazane w art. 6c ust. 1 ustawy o samorządzie powiatowym, a jedynie umożliwienie sprawowania funkcji dyrektora placówki opiekuńczo-wychowawczej (kierownika jednostki w rozumieniu ustawy o samorządzie powiatowym i ustawy o finansach publicznych) przez kierownika jednostki obsługującej. Oznacza to, że w przypadku skorzystania przez powiat z możliwości jaką daje art. 97 ust. 1a ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej, kierownik jednostki obsługującej będzie jednocześnie kierownikiem jednostki obsługiwanej i jako kierownik jednostki obsługiwanej będzie wykonywał czynności wskazane w art. 6c ust.1 ustawy o samorządzie powiatowym.