Pojęcie "gotowości do podjęcia zatrudnienia" oznacza sytuację, gdy osoba ma zamiar, chęć i możliwość wykonywania pracy i jednocześnie nie występują żadne przeszkody po stronie tej osoby, aby świadczyć pracę (Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 10 maja 2016 r., III SA/Kr 1124/15, nieprawomocne).
W rozpatrywanej przez WSA w Krakowie sprawie skarżący w dniu 10 kwietnia 2015 r. oświadczył w Powiatowym Urzędzie Pracy, że jest osobą zdolną i gotową do podjęcia pracy w pełnym wymiarze czasu pracy i na podstawie m.in. tego oświadczenia oraz w oparciu o wskazane przepisy prawa został uznany z dniem za 10 kwietnia 2015 r. za osobę bezrobotną.
W terminie późniejszym skarżący przedłożył w Powiatowym Urzędzie Pracy druk ZUS ZLA potwierdzający jego niezdolność do pracy z powodu choroby w okresie od 2 do 15 kwietnia 2015 r., a więc w okresie obejmującym dzień 10 kwietnia 2015 r., w którym skarżący zgłosił się do rejestracji oświadczając, że jest osobą zdolną i gotową do podjęcia pracy w pełnym wymiarze czasu pracy.
Zdaniem organu II instancji, oświadczenie skarżącego, złożone dnia 10 kwietnia 2015 r. w Karcie rejestracyjnej Powiatowego Urzędu Pracy, że jest osobą zdolną i gotową do podjęcia zatrudnienia w pełnym wymiarze czasu pracy, pozostawało w sprzeczności z urzędowym drukiem jakim jest ZUS ZLA, potwierdzającym niezdolność do pracy z powodu choroby odwołującego się w okresie od 2 do 15 kwietnia 2015 r. Organ II instancji uznał wiec, że w dniu 10 kwietnia 2015 r. skarżący nie spełniał przesłanek z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, a zatem nie było podstaw do wydania decyzji przyznającej mu status osoby bezrobotnej w dniu 10 kwietnia 2015 r.
Sąd zauważył, że oświadczenie o zdolności i gotowości do podjęcia zatrudnienia jest niezwykle istotne, albowiem wywołuje doniosłe skutki prawne - jest istotną przesłanką uznania (lub odmowy uznania) osoby za osobę bezrobotną w rozumieniu wymienionej wyżej ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.
Z powyższą decyzją Wojewody nie zgodził się skarżący i wniósł na nią skargę,
Sąd orzekający w niniejszej sprawie stwierdził, że ustawa o promocji zatrudnienia zawiera w art. 2 ust. 1 pkt 2 legalną definicję osoby bezrobotnej, określając przesłanki konieczne do nabycia takiego statusu. Podstawą jest zdolność i gotowość do podjęcia zatrudnienia w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym w danym zawodzie, służbie lub innej pracy zarobkowej. Obowiązkiem osoby bezrobotnej jest zatem pozostawanie w gotowości do podjęcia zatrudnienia". Pojęcie "gotowości do podjęcia zatrudnienia" oznacza sytuację, gdy osoba ma zamiar, chęć i możliwość wykonywania pracy i jednocześnie nie występują żadne przeszkody po stronie tej osoby, aby świadczyć pracę.
Z ustalonego stanu faktycznego - zdaniem Sądu - wynikało niezbicie, że skarżący nie ujawniając w dniu 10 kwietnia 2015 r. zwolnienia lekarskiego stwierdzającego jego niezdolność do pracy, złożył oświadczenie o swej zdolności do pracy niezgodnie z faktami potwierdzonymi dokumentem urzędowym.
Sąd przyjął, że rację ma organ II instancji stwierdzając, że w dniu rejestracji - 10 kwietnia 2015 r. – skarżący nie spełniał przesłanek z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, a zatem nie było podstaw do wydania decyzji przyznającej mu status osoby bezrobotnej z dniem 10 kwietnia 2015 r.
Źródło: CBOSA
