Stosownie do treści art. 39 ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym decyzje w indywidualnych sprawach z zakresu administracji publicznej wydaje wójt, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Wójt w zakresie regulacji, o której mowa powyżej może upoważnićswoich zastępców lub innych pracowników urzędu gminy do wydawania rozstrzygnięć w jego imieniu.

Treść art. 110 ust. 7 ustawy o pomocy społecznej, stanowi przepis szczególny, o którym mowa w art. 39 ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym i wskazuje, że wójt udziela upoważnienia do wydawania decyzji w sprawach z zakresu pomocy społecznej należących do zadańwłasnych gminy kierownikowi ośrodka pomocy społecznej.

Analiza tego przepisu prowadzi do wniosku, że w tym przypadku wójt nie podejmuje oceny co do dekoncentracji swoich kompetencji, lecz stosownie do brzmienia tej normy, która nakazuje dekoncentrację, upoważnia kierownika ośrodka pomocy społecznej do wydawania decyzji w indywidualnych sprawach z zakresu pomocy społecznej (Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 21 maja 2013 r. II SA/Ol 329/13).

Z powyższego wynika, że wójt nie jest organem właściwym do prowadzenia postępowania w przedmiocie udzielenia ewentualnej pomocy w tym przedmiocie. Na zasadzie art. 110 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej obowiązek ten realizuje właściwy ośrodek pomocy społecznej, a sprawęrozstrzyga, wydając decyzjęadministracyjnąkierownik ośrodka pomocy społecznej, działający z upoważnienia odpowiednio wójta, burmistrza lub prezydenta miasta.

Źródło: CBOSA