Umowa, o której mowa w art. 103 ust. 2 ustawy o pomocy społecznej o ustaleniu opłaty za pobyt mieszkańca w domu społecznej nie ma charakteru umowy adhezyjnej, w której wysokość opłaty organ określa władczo, a strona może wyłącznie zaakceptować zaproponowane warunki i przystąpić do umowy lub zrezygnować z jej zawarcia. Wyrok WSA w Gliwicach z 12 października 2015 r. sygn. IV SA/Gl 129/15. Orzeczenie jest nieprawomocne.

Sąd wskazał, że z brzmienia tego przepisu wynika, że organ "ustala" ze stroną umowy wysokość opłaty. Brak podpisania umowy na warunkach proponowanych przez organ nie stanowi jeszcze o generalnej odmowie partycypowania w tej opłacie, gdyż strona posiada uprawnienie do złożenia swojej oferty. Oferta ta powinna zostać oceniona przez organ, a jej ewentualne nieprzyjęcie wymaga uzasadnienia.

Źródło: CBOSA