Pojęcie "niezbędnej potrzeby bytowej" nie zostało zdefiniowane przez ustawodawcę. W świetle orzecznictwa sądów administracyjnych za niezbędną potrzebę bytową należy uznać taką, która jest niezbędna do normalnej egzystencji osoby ubiegającej się o przyznanie zasiłku, w warunkach odpowiadających godności człowieka (wyrok NSA z 3 października 2008 r., I OSK 1523/07, LEX nr 529118). Niezbędna potrzeba to zwłaszcza taka, bez zaspokojenia której osoba nie może egzystować, zagrożone są warunki jej istnienia, a w szczególności życie lub zdrowie (wyrok NSA z 30 września 2008 r., I OSK 1451/07 , LEX nr 489096). Wyrok WSA w Gliwicach z 12 grudnia 2013 r. sygn. IV SA/Gl 162/13.
W rozpatrywanej przez Sąd sprawie, jak wynikało z wniosku skarżącego oraz ustaleń poczynionych w trakcie postępowania wyjaśniającego, chodziło o wprawienie okien oraz ich zabezpieczenie, podłączenie instalacji wodnej, elektrycznej, gazowej, telefonicznej, zakupu drzewek owocowych w ilości 16 sztuk, zakupu drzwi, pieców, wyposażenia pokoi, akcesoriów łazienkowych, remontu trzech budynków gospodarczych, nowego ogrodzenia oraz telewizora cyfrowego.
W kontekście art. 39 ustawy o pomocy społecznej można jedynie rozważać uznanie za niezbędne potrzeby bytowe tych, które dotyczą remontu domu należącego do skarżącego. Są one związane z potrzebą mieszkania, mającą charakter egzystencjalny. Natomiast, jak wynika z przepisu art. 39 ust. 2 ustawy o pomoc społecznej, możliwość zaspokojenia tego rodzaju potrzeb podlega istotnemu ograniczeniu do "drobnych remontów i napraw w mieszkaniu". Nie budzi wątpliwości, iż wskazane przez skarżącego potrzeby wykraczają poza kategorię "drobnych remontów". Potrzeby te mieszczą się w zakresie remontu generalnego, wykraczającego poza granice wsparcia udzielanego w ramach pomocy społecznej. Wobec tego analizowanych powyżej potrzeb nie można uznać za "niezbędne potrzeby bytowe".. Nie budzi wątpliwości, iż brak jest podstaw aby zaliczyć do nich instalację telefoniczną, zakupu drzewek owocowych, wyposażenia pokoi, remontu trzech budynków gospodarczych, ogrodzenia oraz telewizora cyfrowego. Nie stanowią one potrzeb, bez zaspokojenia których skarżący nie może egzystować. Brak ich zaspokojenia nie zagraża jego życiu i zdrowiu, nie warunkuje także jego normalnej egzystencji.
Źródło: CBOSA
