Egzekucja zaległych świadczeń (należności z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego) nie powinna bowiem prowadzić do sytuacji, w której dłużnik Skarbu Państwa, spłacający w ratach swoje zaległości, w ostateczności stanie się beneficjentem środków z pomocy społecznej. Tak wynika z wyroku WSA w Szczecinie z 8 marca 2012 r.

W orzeczeniu sąd wskazał, że oceny zastosowania wyjątkowej, co do zasady, instytucji umorzenia należności wypłaconych za dłużnika alimentacyjnego z funduszu alimentacyjnego, należy dokonywać przez pryzmat obiektywnych przeszkód, takich jak choroba, które mogły stanowić przyczynę uniemożliwiającą w pewnym okresie realizację obowiązku alimentacyjnego, faktu częściowego, a obecnie pełnego, wywiązywania się z alimentów i minimum środków, jakie winny pozostać skarżącemu na utrzymanie. 

Rozważając kwestię ewentualnego umorzenia zaległości organ winien mieć również na uwadze skutki jakie może wywołać dla strony decyzja negatywna, w związku z kumulacją postępowań egzekucyjnych, powstaniem nowych długów, także w aspekcie motywacyjnym i psychologicznym dla pracującego dłużnika alimentacyjnego, który nie uchyla się od swoich obowiązków.

Źródło: CBOSA