Do Sejmu trafił projekt złożony przez grupę posłów Klubu Parlamentarnego Prawo i Sprawiedliwość dotyczący zmian w ochronie zwierząt. Projekt zakłada wprowadzenie powszechnego obowiązku oznakowania psów.
Brak tego obowiązku uniemożliwia określenie faktycznej skali zjawiska bezdomności w kraju. Zdaniem projektodawców to samo zwierzę może być kilkukrotnie odławiane i ponownie wypuszczane. Nie ma również możliwości zidentyfikowania zwierząt porzuconych lub poszkodowanych w zdarzeniach drogowych z ich udziałem, skutkuje to dodatkowym obciążeniem dla gmin, które zobowiązane są ustawowo do opieki nad takimi zwierzętami. Brak dookreślenia pojemności danego schroniska umożliwia zawieranie umów na utrzymywanie zwierząt w schronisku w liczbie większej, niż realne możliwości zapewnienia godnych warunków bytowych zwierzętom. Powyższe implikuje patologie w postaci fikcyjnych transferów zwierząt, fikcyjnych adopcji i ucieczek zwierząt oraz niezasadnych eutanazji. Obecnie na terenie Polski istnieje kilka niezależnych i niepowiązanych ze sobą baz danych zwierząt poddanych identyfikacji, co w wypadku zaginięcia psa oznakowanego utrudnia skuteczne odnalezienie właściciela. Projekt zakłada utworzenie centralnej bazy danych prowadzonej przez Głównego Inspektora Weterynarii. Baza ta umożliwi właściwą identyfikację zwierzęcia.
Celem projektowanej regulacji jest również zwiększenie odpowiedzialności właścicieli lub opiekunów za swoje zwierzęta, poprzez wprowadzenie obowiązku polegającego na niezwłocznym zawiadomieniu najbliższego schroniska dla zwierząt, straży gminnej lub Policji w przypadku ucieczki lub zagubienia się zwierzęcia, ponadto właściciel lub opiekun psa w przypadku jego ucieczki będzie musiał podjąć inne działania w celu jego odnalezienia. Sytuacja prawna kotów wolnobytujących, wynikająca z obowiązującej ustawy o ochronie zwierząt, nie jest oczywista, bowiem ustawodawca nie dostrzegł ich jako szczególnego zjawiska. W tym stanie rzeczy koniecznym jest wprowadzenie definicji kota wolnobytującego wraz z przepisami szczegółowymi, dotyczącymi tychże kotów. Zadaniem własnym gminy dotyczącym kotów wolnobytujących winna być przede wszystkim całoroczna opieka nad nimi, a w szczególności ich dokarmianie oraz sterylizacja albo kastracja, po których następuje powrót zwierząt do naturalnego środowiska, jak również opieka weterynaryjna w przypadku choroby lub innego wypadku losowego.
Projekt nowelizacji również zakłada doprecyzowanie obowiązków straży gminnej i policji w przypadku, kiedy uprawniony przedstawiciel organizacji społecznej, której statutowym celem działania jest ochrona zwierząt odbiera zwierzę w sytuacji zagrożenia jego życia lub zdrowia. Obowiązek ten polegałby na udzieleniu asysty, szczególnie w przypadku, kiedy właściciel lub opiekun zwierzęcia nie zgadza się na jego odbiór i stawia opór. Praktyka pokazuje, iż przedstawiciele służb niejednokrotnie odmawiają pomocy przedstawicielom organizacji społecznych, jeżeli właściciel lub opiekun zwierzęcia odmawia prawa wejścia na posesję lub dobrowolnego wydania zwierzęcia.
Określenie minimalnych wymiarów kojca jest konieczne, aby w przyszłości nie borykać się z problemem utrzymywania psów w zbyt małych kojcach, w których nie zapewni się im wystarczającego ruchu, niezbędnego do prawidłowej egzystencji. Przepisy dotyczące kojców i utrzymywania psów z uwagi na koszty, które mogą generować dla właścicieli psów, wejdą w życie z dniem 1 sierpnia 2020 roku. Jednak by poprawić sytuację zwierząt na uwięzi już teraz wprowadzony zostaje zapis, że łańcuch, na którym wiązane jest zwierzę musi mieć 5 metrów.
Jednym z celów projektu jest wprowadzenie zakazu wykorzystywania zwierząt w cyrkach.
Proponowane zmiany przewidują podwyższenie kary za zabójstwo lub uśmiercenie zwierząt z naruszeniem przepisów ustawy, z 2 lat pozbawienia wolności do lat 4. Projekt nowelizacji ustawy o ochronie zwierząt zakłada podwyższenie kary za znęcanie się nad zwierzętami z 2 lat do 4 lat pozbawienia wolności w typie podstawowym. Takie działanie uzasadnione jest faktem, iż znęcanie się nad zwierzętami jest zachowaniem patologicznym, przysparzającym zwierzętom przede wszystkim cierpień fizycznych. Przedstawiony projekt zakłada, iż sprawca, który znęca się nad zwierzęciem lub zabija je ze szczególnym okrucieństwem, będzie podlegał karze do 5 lat pozbawienia wolności w typie kwalifikowanym, określając dolną granicę kary na 3 miesiące. Mówiąc o działaniu ze szczególnym okrucieństwem należy rozumieć zachowanie brutalne, nieludzkie, bezlitosne, które powoduje u zwierzęcia niewyobrażalny ból.
W projekcie ustawy proponuje się także wprowadzenie zakazu hodowli i chowu zwierząt futerkowych w celu pozyskiwania futer.
