Na posiedzeniu podkomisji stałej ds. rozwoju i rewitalizacji miast w dniu 15 lipca 2015 roku, w toku procedowania nad projektem ustawy o rewitalizacji, Ministerstwo Infrastruktury i Rozwoju zaproponowało zmianę ustawy o gospodarce nieruchomościami i ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Celem owych zmian ma być usprawnienie procesu rewitalizacji i zapewnienie jego komplementarności.
Ministerstwo proponuje rozszerzenie katalogu celów publicznych zdefiniowanych w art. 6 ustawy o gospodarce nieruchomościami, o instytucje kultury oraz ciągi piesze i obszary zieleni. Jak stwierdził przedstawiciel Ministerstwa Infrastruktury i Rozwoju wprost jest to stworzenie podstawy dla wywłaszczeń pod te cele. Należy domniemywać, że działania rewitalizacyjne niewyposażone w te elementy mogłyby być niekompletne.
Planowanie - zasady
Ponadto, Ministerstwo wskazało na konieczność wytworzenia mechanizmów zachęcających inwestorów do ponownego zagospodarowania terenów zdegradowanych. W ocenie Ministerstwa, tego typu działalność (nakierowana na przywrócenie funkcji społecznej) jest trudniejsza niż działania na obszarze całkowicie niezagospodarowanym. Ministerstwu zależy na kierunkowaniu procesów planistycznych, a w ślad za nimi inwestycyjnych, na tereny centralne.
Do ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, czyli ustawy stricte proceduralnej, zaproponowano wprowadzenie ogólnych zasad, kierunków planowania przestrzennego w taki sposób, by wspierać tworzenie zwartych kompleksów urbanistycznych, wyposażonych w infrastrukturę z dostępem do transportu publicznego, a także z poszanowaniem przepisów środowiskowych.
Przedstawiciele resortu proponują wpisanie do ustawy obowiązku bilansowania terenów pod zabudowę, poprzedzonego analizą i planowaniem nowych terenów pod zabudowę. Pomimo, iż kwestia ta jest domeną miejskich urbanistów, w praktyce wydaje się nie funkcjonować. Jak wskazał przedstawiciel Ministerstwa, w Polsce wytyczono tereny pod zabudowę dla ok. 62 mln. nowych mieszkańców. Oznacza to, iż na którymś z etapów szacowania, planowania popełniono błąd, a konsekwencją będzie rozlewanie się zabudowy, a co za tym idzie - związane z procesem urbanizacji wyższe koszty dla samorządów. W tak przedstawionym stanie rzeczy rewitalizacja, jako proces ukierunkowany na przywrócenie życia obszarom już zagospodarowanym, jest zagrożona.
Ministerstwo postuluje, by, nie naruszając warsztatu urbanistycznego, zapisać precyzyjnie zasady będące dziś częścią warsztatu urbanisty, czyli mechanizmów bilansowania terenu (analizy i określanie potrzeb) oraz wskazanie priorytetu wykorzystania terenu już zagospodarowanego.
