W ciągu minionych trzech lat nastąpiły istotne zmiany prawa wspólnotowego w zakresie dotyczącym usług telekomunikacyjnych. Pociąga to za sobą konieczność daleko idących zmian w polskim porządku prawnym. O ich skali najlepiej świadczy fakt, iż opracowany projekt ustawy o zmianie ustawy – Prawo telekomunikacyjne oraz niektórych innych ustaw dokonuje zmiany 156 z 235 artykułów ustawy z dnia 16 lipca 2004 roku – Prawo telekomunikacyjne.

Nowelizacja implementuje do polskiego porządku prawnego:

1. dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/140/WE zmieniającą dyrektywy: 2002/21/WE w sprawie wspólnych ram regulacyjnych sieci i usług łączności elektronicznej, 2002/19/WE w sprawie dostępu do sieci i usług łączności elektronicznej oraz wzajemnych połączeń oraz 2002/20/WE w sprawie zezwoleń na udostępnienie sieci i usług łączności elektronicznej ;
2. dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/136/WE zmieniającą dyrektywę 2002/22/WE w sprawie usługi powszechnej i związanych z sieciami i usługami łączności elektronicznej praw użytkowników, dyrektywę 2002/58/WE dotyczącą przetwarzania danych osobowych i ochrony prywatności w sektorze łączności elektronicznej oraz rozporządzenie nr 2006/2004(WE) w sprawie współpracy między organami krajowymi odpowiedzialnymi za egzekwowanie przepisów prawa w zakresie ochrony konsumentów ;
3. rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 544/2009 z dnia 18 czerwca 2009 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 717/2007 w sprawie roamingu w publicznych sieciach telefonii ruchomej wewnątrz Wspólnoty oraz dyrektywę 2002/21/WE w sprawie wspólnych ram regulacyjnych sieci i usług łączności elektronicznej. Rozporządzenie to – celem zapewnienia sprawnego funkcjonowania rynku wewnętrznego – przedłużyło stosowanie limitów ceny maksymalnej w odniesieniu do roamingowych połączeń głosowych, a także rozszerzyła zakres stosowania tych limitów na świadczenie usług SMS i transmisji danych w roamingu;
4. rozporządzenie nr 1211/2009 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 listopada 2009 roku ustanawiające Organ Europejskich Regulatorów Łączności Elektronicznej (BEREC) oraz Urząd. BEREC zastąpił funkcjonującą wcześniej Europejską Grupę Regulatorów i funkcjonuje jako forum współpracy krajowych organów regulacyjnych między sobą i z Komisją w ramach wykonywania pełnego zakresu swoich zadań z zakresu ram regulacyjnych UE. Jak zostało wyrażone w rozporządzeniu BEREC powinien służyć doświadczeniem i wiedzą specjalistyczną oraz wzbudzać zaufanie z racji swej niezależności, jakości swojego doradztwa i informacji, przejrzystości swoich procedur i metod działania, a także dbałości w wykonywaniu swoich zadań;
5. wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (trzecia izba) z dnia 11 marca 2010 roku Telekomunikacja Polska S.A. w Warszawie vs. Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej, sygn. C-522/08, ustalającego, iż dopuszczalne w świetle prawa wspólnotowego jest uzależnienie zawarcia umowy o świadczenie usług od zawarcia przez użytkownika końcowego umowy o świadczenie innych usług. Niezgodne z tym prawem jest natomiast zakazywanie składania konsumentowi przez sprzedawcę jakichkolwiek ofert wiązanych.

Wszystkich zainteresowanych szczegółami rozwiązań zachęcamy do zapoznania się z całością projektu.