W dzisiejszych czasach wzrastającego znaczenia podróży lotniczych, a jednocześnie wobec zagrożeń z nimi związanych, konieczne jest stworzenie skutecznego systemu ochrony lotnictwa cywilnego. Obecnie trwają prace nad nowym rozporządzeniem Ministra Infrastruktury w sprawie Krajowego Programu Ochrony Lotnictwa Cywilnego.

Celem opracowanej regulacji jest dostosowanie przepisów krajowych do wymogów przepisów unijnych – rozporządzenia nr 300/2008 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 marca 2008 roku w sprawie wspólnych zasad w dziedzinie ochrony lotnictwa cywilnego oraz 15 dalszych unijnych aktów prawnych. Weszły one w życie z dniem 29 kwietnia 2010 roku.

Wśród wprowadzanych zmian wymienić należy:

1. wyeliminowanie obowiązku posiadania wewnętrznej służby ochrony. Ochroną lotniska – obok Straży Granicznej, Policji i służby ochrony lotniska – będzie się mogła również zajmować specjalistyczna uzbrojona formacja ochronna;
2. zastąpienie szczegółowego definiowania zadań służby ochrony lotniska przez określenie obowiązków zarządzającego;
3. usunięcie pojęcia obiektów o szczególnym znaczeniu dla funkcjonowania lotniska – ze względu na brak takiej kategorii w prawie unijnym;
4. zniesienie obowiązku rejestrowania czynności przeszukania statku powietrznego wyłącznie na tzw. listach kontrolnych i tym samym umożliwienie przewoźnikowi dokonywania rejestracji tych czynności w wybrany przez siebie sposób;
5. usunięcie obowiązku weryfikacji tożsamości pasażera podczas odprawy biletowo-bagażowej w oparciu o dokument tożsamości;
6. zniesienie obowiązku zapisywania na karcie pokładowej ilości oraz wagi bagażu rejestrowanego;
7. zniesienie obowiązku sprawdzania tożsamości pasażera na wyjściu do statku powietrznego;
8. zniesienie obowiązku 100% kontroli bezpieczeństwa zaopatrzenia portu lotniczego i zaopatrzenia pokładowego poprzez wprowadzenie mechanizmu znanego dostawcy zaopatrzenia oraz zarejestrowanego dostawcy zaopatrzenia pokładowego;
9. uproszczenie mechanizmu kontroli bezpieczeństwa ładunków i poczty poprzez implementację instytucji zarejestrowanego agenta, znanego nadawcy oraz uznanego nadawcy, którzy zobligowani są do stosowania środków kontroli w zakresie ochrony.