Obecnie obowiązująca ustawa z dnia 5 lipca 2001 roku zawiera dwie grupy przepisów: przepisy przewidujące możliwość ograniczenia swobody kształtowania cen – czy to w szczególnych okolicznościach, czy to dla określonych kategorii towarów czy usług (np. przewozów taksówkami) oraz przepisy określające zasady ekspozycji cen. Ze względu na ograniczone zastosowanie tych pierwszych Minister Finansów zaproponował ich przeniesienie do ustaw dotyczących poszczególnych obszarów, w których ograniczenia swobody ustalania cen są dopuszczalne. Pozostała materia stałaby się przedmiotem przepisów merytorycznych nowej ustawy o informowaniu o cenach towarów i usług.

Ustawa będzie miała zastosowanie jedynie w obrocie konsumenckim i profesjonalnym (nie będzie dotyczyła obrotu między osobami fizycznymi, z których żadna nie jest przedsiębiorcą). W miejscu sprzedaży detalicznej i świadczenia usług będzie uwidaczniana cena oraz cena jednostkowa towaru (usługi) w sposób jednoznaczny, niebudzący wątpliwości oraz umożliwiający porównanie cen. Ustawa przewiduje, że w przypadku obniżki ceny ma być również uwidoczniona informacja o przyczynie wprowadzenia obniżki. Podobnie jak w chwili obecnej w drodze rozporządzenia zostaną określone: sposób uwidaczniania cen towarów i usług, w tym cen jednostkowych oraz wykaz towarów, w przypadku których nie jest wymagane uwidacznianie ich ceny jednostkowej. Zaproponowane rozwiązanie jest znaczącym złagodzeniem obowiązujących obecnie przepisów – co do zasady odstępuje się bowiem od obowiązku indywidualnego oznaczania towarów (tzw. metkowania).

W przypadku rozbieżności lub wątpliwości co do ceny za oferowany towar bądź usługę, konsument będzie miał prawo do żądania sprzedaży towaru lub usługi po cenie dla niego najkorzystniejszej.

Projekt ustawy o informowaniu o cenach towarów i usług został skierowany do zaopiniowania przez Zespół ds. Systemu Finansów Publicznych Komisji Wspólnej.