Pył jako zanieczyszczenie powietrza klasyfikowany jest w szczególności ze względu na rozmiar cząstki. Pył PM2,5 to pył respirabilny o średnicy aerodynamicznej ziaren mniejszej niż 2,5 μm, które wnikają głęboko do płuc i docierają do pęcherzyków płucnych oraz przedostają się do krwioobiegu. Jako taki przyczynia się do wzrostu liczby zgonów w wyniku chorób serca, naczyń krwionośnych, dróg oddechowych oraz raka płuc. Przepisy krajowe nie ustalały dopuszczalnego poziomu zanieczyszczenia powietrza pyłem tego typu; ulegnie to zmianie w związku z implementacją przepisów prawa wspólnotowego.

Przesłany do Komisji Wspólnej projekt rozporządzenia Ministra Środowiska w sprawie poziomów niektórych substancji w powietrzu w odniesieniu do pyłu zawieszonego PM2,5 wyznacza trzy reżimy czasowe:

• do 31 grudnia 2014 roku będzie obowiązywał dopuszczalny poziom 25 μg/m³ z marginesem tolerancji;
• od 1 stycznia 2015 roku do 31 grudnia 2019 roku zakłada się dopuszczalny poziom 25 μg/m³;
• od 1 stycznia 2020 roku zakłada się obowiązywanie wartości dopuszczalnej na poziomie 20 μg/m³.