Do rozpatrzenia na najbliższym posiedzeniu Zespołu ds. Infrastruktury, Rozwoju Lokalnego, Polityki Regionalnej oraz Środowiska skierowany został projekt założeń do projektu ustawy o zmianie ustawy o transporcie kolejowym oraz niektórych innych ustaw. Projekt ten stawia sobie dwojakie cele: uproszczenie i przyspieszenie prac związanych z przygotowywaniem inwestycji kolejowych oraz wsparcie dla rozwoju transportu intermodalnego w Polsce.

W tym pierwszym obszarze projekt proponuje:

• wprowadzenie możliwości czasowego zajęcia nieruchomości przez zarządcę linii kolejowych, pod budowę lub przebudowę infrastruktury technicznej, związanej z prowadzeniem ruchu kolejowego, w celu wykonania czynności niezbędnych do zrealizowania inwestycji. Osoba władająca nieruchomością byłaby zobligowana do jej udostępnienia zarządcy linii kolejowej (ewentualnie ograniczenia się w korzystaniu z tej nieruchomości). W zamian za to zarządca linii kolejowej z tytułu zajmowania takiej nieruchomości byłaby w szczególności zobowiązania do przywrócenia ich stanu poprzedniego oraz wypłaty odszkodowań;
• wprowadzenie możliwości nieodpłatnego zajęcia przez zarządcę linii kolejowych terenu wód płynących, bądź terenów dróg publicznych, na czas realizacji inwestycji oraz obowiązków wypłaty odszkodowań za spowodowanie ewentualnych szkód podczas procesu inwestycyjnego;
• nałożenie na Lasy Państwowe zobowiązania do nieodpłatnej wycinki drzew i krzewów mających co najmniej 20 lat, a znajdujących się na nieruchomościach, objętych decyzją o ustaleniu lokalizacji linii kolejowej, na mocy porozumienia zawartego z zarządcą linii kolejowych. W zamian za to Lasy Państwowe stałaby się nieodpłatnie właścicielami drewna pozyskanego z wycinki drzew i krzewów. Jednocześnie wycinka takich drzew i krzewów zostałaby zwolniona z obowiązku uzyskania zezwolenia oraz ponoszenia opłat z tym związanych;
• unormowanie sytuacji prawnej dróg dojazdowych oraz wiaduktów drogowych, powstałych w wyniku modernizacji linii kolejowych, 5 lat po ich wybudowaniu. Proponuje się by po tym okresie prawa do dróg i drogowych obiektów inżynierskich przechodziły nieodpłatnie, z mocy prawa, na rzecz Skarbu Państwa lub właściwej jednostki samorządu terytorialnego. Analogicznie rozwiązany zostałby problem dróg równoległych do linii kolejowej lub odcinków takich dróg powstałych w wyniku likwidacji przejazdu kolejowo-drogowego, znajdujących się w odległości 3 km z każdej strony wybudowanego skrzyżowania dwupoziomowego linii kolejowej z drogą publiczną. Rozwiązanie to – jako potencjalnie ryzykowne dla jednostek samorządu terytorialnego – wymaga dokładnego przeanalizowania.

W odniesieniu do zagadnień transportu intermodalnego podstawowym regulowanym zagadnieniem jest umożliwienie obniżania kosztów korzystania z infrastruktury kolejowej przez przewoźników. Wynika to – jak wskazują projektodawcy – z faktu, iż przewoźnicy samochodowi, w przeciwieństwie do kolei, nie ponoszą w całości kosztów utrzymania i zarządzania infrastrukturą drogową.