Tytułowa teza wynika z wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, który uchylił decyzje organów obu instancji w przedmiocie kary pieniężnej za zajęcie pasa drogowego bez zezwolenia zarządcy drogi. Jak swoje rozstrzygnięcie uzasadnił Sąd?

WSA wskazał, że porównanie treści uzasadnień decyzji organu pierwszej instancji oraz decyzji organu odwoławczego prowadziło do wniosku, iż Samorządowe Kolegium Odwoławcze rozpoznało zasadniczo za organ pierwszej instancji sprawę w zakresie zaistnienia i zastosowania podstaw do odstąpienia od nałożenia administracyjnej kary pieniężnej za zajęcie pasa drogowego stosownie do treści 189f K.p.a. Organ pierwszej instancji zdaniem Sądu nie rozważył tych przesłanek, ograniczając się jedynie do lakonicznego stwierdzenia, że Skarżąca bezprawnie zajmuje pas drogowy ponad dwa lata, drogi stanowią dobro publiczne i podlegają szczególnej ochronie, a ponadto zastosowanie normy art. 189f K.p.a. uszczupliłoby budżet miasta. Kolegium rozważyło w szerszym zakresie zaistnienie okoliczności uzasadniających odstąpienie od nałożenia kary, niemniej brak pełnego rozważenia tej kwestii przez organ pierwszej instancji oznaczało według WSA, że w istocie sprawa w tym aspekcie została rozpatrzona w pełni tylko raz i to w postępowaniu odwoławczym, co w ocenie Sądu stanowiło istotne naruszenie zasady ogólnej dwuinstancyjności (art. 15 K.p.a.), zgodnie z którą strona ma prawo (a organy obowiązek) do dwukrotnego merytorycznego rozpoznania i rozstrzygnięcia tej samej sprawy administracyjnej w jej całokształcie.

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 19 października 2021 r., II SA/Op 460/21

Źródło: CBOSA