"Warto wiedzieć" stawia sobie za cel dostarczenie informacji użytecznej w codziennej pracy. Jednakże życie nie powinno ograniczać się do zmagania z codziennymi problemami, przygniecenia stosem interpretacji prawnych czy też bezosobowego stosowania narzędzi zarządczych. Z tego względu w niniejszym numerze dodatku dedykowanego wydziałom komunikacji rozpoczynamy cykl poświęcony historii i współczesności rejestracji samochodów w Polsce i na świecie.
Dzisiaj rozpoczynamy od najkrótszej historii tablic rejestracyjnych. Przedstawia się ona następująco:
- tablice rejestracyjne mają historię starszą niż samochody. W roku 1884 miasto Victoria w Kanadzie (prowincja Kolumbia Brytyjska) wprowadziła tablice rejestracyjne dla dorożek;
- pierwszymi państwami, które wprowadziły tablice rejestracyjne dla samochodów były: Francja (w zależności od źródła 1891 lub 1893 rok) i Niemcy (1896 rok). Tablice były pierwotnie wykonywane przez każdego posiadacza samochodu we własnym zakresie;
- pierwszym państwem, które wprowadziło państwowe tablice rejestracyjne była Holandia (1898 rok);
- kształt pierwszych polskich tablic rejestracyjnych (wcześniej stosowane były tablice wg wzorów państw zaborczych) został określony rozporządzeniem Ministra Robót Publicznych i Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 6 lipca 1922 roku o ruchu samochodów na drogach publicznych;
- w pierwszych dziesięcioleciach XX wieku tablice rejestracyjne były najróżniejszej wielkości i kształtu. Wykonywane były również z różnych materiałów;
- pierwszym krajem, w którym użyto odblaskowych tablic rejestracyjnych był podobno Meksyk (1936 rok);
- standaryzacja tablic nastąpiła w 1957 roku w wyniku uzgodnień między producentami samochodów, administracją rządową poszczególnych krajów i międzynarodowymi organizacjami normalizacyjnymi. W konsekwencji obecnie istnieją trzy podstawowe standardy:
- europejski, stosowany również w większości dawnych kolonii państw europejskich – 520 mm długości na 110 lub 120 mm wysokości;
- pacyficzny stosowany w Australii i niektórych innych krajach basenu Oceanu Spokojnego – 372 mm długości na 135 mm wysokości;
- amerykański, stosowany w większości krajów obu Ameryk – 300 mm długości na 150 mm wysokości.
