Zgodnie z art. 130 ust. 6 pkt 2 ustawy o kierujących pojazdami osoba wpisana, w dniu wejścia w życie ustawy o kierujących pojazdami, do ewidencji instruktorów uznaje się za spełniającą wymagania w zakresie posiadania ważnego orzeczenia psychologicznego o braku przeciwskazań zdrowotnych do wykonywania czynności instruktora do końca okresu ważności posiadanej legitymacji instruktora.

Z powołanego przepisu wynika, że nie ma znaczenia okres ważności orzeczenia psychologicznego o braku przeciwskazań psychologicznych do kierowania pojazdami, wydanego na podstawie ustawy o ruchu drogowym.

Przykład: w listopadzie 2012 r. instruktor przedłożył orzeczenie psychologiczne o braku przeciwskazań do kierowania pojazdami, wydane na podstawie ustawy Prawo o ruchu drogowym. Okres ważności legitymacji upływa 30 kwietnia 2013 r. Zgodnie z powołanym przepisem instruktora uznaje się za spełniającego wymogi w zakresie posiadania ważnego orzeczenia psychologicznego o braku przeciwskazań psychologicznych do wykonywania czynności instruktora do 30 kwietnia 2013. Przed upływem ważności legitymacji instruktor powinien postarać się o orzeczenie psychologiczne o braku przeciwskazań zdrowotnych do wykonywania czynności instruktora.

Warto w tym miejscu zauważyć, że nieco inny jest zakres przedmiotowy badania psychologicznego. Orzeczenie wydawane na podstawie ustawy Prawo o ruchu drogowym stwierdzało czy nie ma przeciwskazań psychologicznych od kierowania pojazdami. Z art. 82 ust. 1 i 2 oraz art. 84 ust. 1 ustawy o kierujących pojazdami wynika, że badanie psychologiczne ma iść dalej i dać odpowiedź nie tylko na pytanie czy dana osoba może kierować pojazdem ale również czy może wykonywać zawód instruktora.

Na marginesie warto również nadmienić, że art. 34 ust. 4 ustawy o kierujących pojazdami zawiera nieprawidłowe odwołanie do art. 84 ust. 1 ustawy, gdy tymczasem powinien to być art. 83 ust. 1, gdyż to ten przepis definiuje pojęcie „uprawnionego psychologa”.