Trzy medale i tytuł Najlepszego Zawodnika zdobyła polska drużyna podczas IX Olimpiady Informatycznej Krajów Bałkańskich w Macedonii.
W zawodach, które odbywały się od 14 do 19 września wzięło udział 40 przedstawicieli z 9 krajów. Oprócz Polski oraz gospodarzy – Macedonii, swoje reprezentacje przysłały Bułgaria, Rumunia, Grecja, Cypr, Bośnia i Hercegowina, Serbia i Mołdawia.
Polski team w składzie: Juliusz Pham, Kacper Walentynowicz, Marek Skiba, Mateusz Masłowski zdobyła łącznie 3 medale, 1 złoty oraz 2 srebrne. Najlepszym zawodnikiem okazał się być Juliusz Pham z Gdyni, który jako jedyny przekroczył granicę 400 punktów (na 600 możliwych do zdobycia).
Główną rolę w sukcesie odegrali też dwaj team leaderzy – Tomasz Garbus i Bartosz Łukasiewicz. Dzięki ich prawidłowym tłumaczeniom oraz działaniom coachingowym udało się osiągnąć wysoki wynik.
Polskę reprezentowała młodzież biorąca udział w projekcie Sztafeta Zdolnych Informatyków – Stowarzyszenia Talent, które otrzymało dotację w ramach ogłaszanego corocznie przez MEN konkursu na realizację zadania publicznego pn.: Program pomocy wybitnie uzdolnionym uczniom.
Tyle informacji na stronie Ministerstwa Edukacji Narodowej.
Komentarz: W naszej rządowo-samorządowej rzeczywistości sprawy oświaty przewijają się nieomal każdego dnia. Jest to prawidłowe, ponieważ sposób nauczania i poziom wiedzy obecnych uczniów to przyszłość naszego kraju i jego nieustanne rozwijanie się. Jeżeli jest gdzieś takie miejsce szczególnie ważne, to proces kształcenia dzieci i młodzieży. Tak sobie myślę, że właśnie nauczanie mogłoby być tym obszarem, w którym nie byłoby politycznych przepychanek, a zgodne dążenie do rozwijania umiejętności przydatnym młodym Polakom na równą rywalizację ze swoimi rówieśnikami. Przykład IX Olimpiady Informatycznej w Macedonii i wielu innych miejscach w Polsce i na świecie pokazuje, że takich sukcesów jest wiele. Może więc warto by było zawrzeć pakt na rzecz rozwoju wiedzy. Niechby obszar oświaty był taką enklawą politycznej ciszy, której celem byłoby dobro uczniów i możliwość spokojnego wspierania talentów oraz poszerzania wiedzy. Jakoś trudno mi uwierzyć, że to jest możliwe, ale jeszcze nie tracę nadziei (Tadeusz Narkun)
