Z art. 62 ust. 5b ustawy o systemie oświaty wynika obowiązek uzyskania pozytywnej zgody kuratora oświaty na połączenie w zespół szkoły podstawowej i gimnazjum.
To, że powyższy przepis nie określa przesłanek, którymi obowiązany jest kierować się kurator oświaty przy opracowaniu opinii o połączeniu w zespół szkół nie daje podstaw do pozostawienia dopuszczalności zakwalifikowania do opinii pisma, które nie zawiera oceny, z punktu widzenia kompetencji kuratora oświaty, dopuszczalności połączenia w zespół szkół (Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 9 kwietnia 2014 r., I OSK 105/2014).
Punktem oceny wymagań jakie obligatoryjnie spełniać powinna opinia kuratora oświaty o połączeniu w zespół szkół jest regulacja art. 62 ust. 1 ustawy o systemie oświaty, który stanowi o dopuszczalności połączenia w zespół szkół różnych typów. W zakres dopuszczalności połączenia wchodzi połączenie w zespół szkół podstawowych i gimnazjum, a jedynym ograniczeniem jest ograniczenie wynikające z regulacji art. 62 ust. 5b ustawy o systemie oświaty, uzależniając dopuszczalność połączenia w zespół od pozytywnej opinii kuratora oświaty. Brak ograniczenia z mocy prawa dopuszczalności połączenia w zespół szkół szkoły podstawowej z gimnazjum przesądza, że opinia kuratora oświaty nie może być oparta na ogólnikowych ocenach wynikających z założeń reformy oświaty, a odnosić się musi do aktualnej w sprawie sytuacji łączenia szkół w zespół.
Artykuł 62 ust. 5b ustawy o systemie oświaty reguluje akt nadzoru merytorycznego, stanowiąc dopuszczalność ingerencji w samodzielność prawną gminy. Przesądza to, że opinia kuratora oświaty musi spełniać warunki ustrojowe dopuszczalności tej ingerencji przez szczegółowe wyprowadzenie, że zamierzona działalność gminy jest sprzeczna z prawem. Takiego jednak warunku nie spełnia ogólnikowa opinia nieodnosząca się szczegółowo do działania w sprawie połączenia szkoły podstawowej i gimnazjum.
