Po udzieleniu zezwolenia na indywidualny tok nauki zgodnie z art. 66 ust. 1 ustawy o systemie oświaty, rzeczą dyrektora szkoły – a nie rodzica – jest decydowanie o sposobie realizacji zezwolenia, zgodnie z przepisami wewnętrznymi, w tym także z rozporządzeniem MEN w sprawie warunków i trybu udzielania zezwoleń na indywidualny program lub tok nauki oraz organizacji indywidualnego programu lub toku nauki.

Wyżej wymienione rozporządzenie nie zawiera obowiązku prowadzenia indywidualnych zajęć z uczniem, w określonej ilości godzin, jak też nie umożliwia rodzicowi narzucenia warunków, na jakich ma być prowadzone indywidualne nauczanie z jego dzieckiem.

Wnioski takie przedstawił Wojewódzki Sad Administracyjny w Białymstoku dnia 2 października 2012 r. (II SA/Bk 515/12)po rozpoznaniu sprawy w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania od zezwolenia na indywidualny tok nauki. W niniejszej sprawie, rodzic uzyskał zgodę wyrażoną pismem na indywidualny tok nauki syna, według indywidualnego programu nauki. W piśmie wyrażającym zgodę dyrektor powołał się na powołane powyżej rozporządzenie oraz załączył indywidualny program nauczania.

Skoro zgoda została udzielona, to organ nie musiał jej wyrażać w formie decyzji administracyjnej, ponieważ zgodnie z art. 66 ust. 2 ustawy o systemie oświaty, tylko odmowa wymaga formy decyzji administracyjnej, i tylko w przypadku odmowy, stronie służy odwołanie na ogólnych zasadach przewidzianych w KPA. W następstwie wyrażonej zgody powstał spór pomiędzy dyrektorem oraz rodzicem co do formy i sposobu nauczania małoletniego, w tym ilości godzin poświęconych uczniowi indywidualnie przez nauczyciela.

Jak podkreślił WSA w komentowanej sprawie ani ustawa o systemie oświaty ani prezentowane rozporządzenie, nie zawierają przepisu, który nakazywałby dyrektorowi szkoły wydanie zezwolenia na indywidualny tok nauki dziecka, według indywidualnego programu, pod warunkiem uwzględnienia wszelkich propozycji rodzica w zakresie organizacji nauczania.

Źródło: Orzecznictwo NSA