WSA w Lublinie rozpoznawał skargę burmistrza miasta, której przedmiot stanowiła decyzja odmawiająca pracownikom straży miejskiej dostępu do danych zgromadzonych w rejestrze publicznym – ewidencji gruntów
i budynków, w zakresie danych opisowych dotyczących działek niezależnie od formy władania, obejmującego terytorium miasta, za pomocą usługi „Geoportal – tryb chroniony”.
Podstawę prawną zaskarżonych decyzji starosty i wojewódzkiego inspektora nadzoru geodezyjnego i kartograficznego stanowiły przepisy ustawy – Prawo geodezyjne i kartograficzne (pgk) oraz art. 15 ustawy o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne.
WSA o art. 15 ustawy o informatyzacji
W okolicznościach sprawy, wniosek burmistrza nie obejmował żądania udostępnienia konkretnych danych, dotyczących określonej nieruchomości ani określonych podmiotów, o których mowa w art. 20 ust. 2 pkt 1 pgk. Burmistrz wniósł o nadanie ogólnego dostępu, poprzez założenie konta oraz wydanie loginu i hasła do serwisu internetowego Geoportalu powiatu w celu dostępu w trybie chronionym do modułu obejmującego dane opisowe EGiB, służącego do przeglądania danych z bazy danych EGiB niezbędnych do realizacji zadań publicznych, w zakresie obejmującym teren miasta, na okres 5 lat.
Artykuł 15 ust. 1 ustawy o informatyzacji przewiduje, że podmiot prowadzący rejestr publiczny zapewnia podmiotowi publicznemu albo podmiotowi niebędącemu podmiotem publicznym, realizującym zadania publiczne na podstawie odrębnych przepisów albo na skutek powierzenia lub zlecenia przez podmiot publiczny ich realizacji, nieodpłatny dostęp do danych zgromadzonych w prowadzonym rejestrze, w zakresie niezbędnym do realizacji tych zadań. Dane, o których mowa w ust. 1, powinny być udostępniane za pomocą środków komunikacji elektronicznej i mogą być wykorzystane wyłącznie do realizacji zadań publicznych (ust. 2).
Według WSA bezsporne jest, że straż miejska jest strażą gminną w rozumieniu ustawy o strażach gminnych. Niesporne jest również, że straż gminna (miejska) jest podmiotem publicznym, realizującym zadania publiczne.
Zdaniem sądu sporne jest natomiast to, czy dostęp do danych zgromadzonych w rejestrze publicznym, jaki stanowi EGiB, w zakresie obejmującym dane podmiotowe, jest niezbędny do realizacji zadań publicznych przez straż miejską.
Dostęp do danych zgromadzonych w rejestrze publicznym ma być realizowany w zakresie niezbędnym do realizacji zadań publicznych. Zatem różne podmioty będą miały dostęp do określonych danych, w związku z realizacją określonych zadań publicznych. WSA nie podzielił również wyrażonego w zaskarżonej decyzji stanowiska, iż dostęp do danych zgromadzonych w EGiB, o który wnioskował burmistrz, wykracza poza zakres danych niezbędnych, w powyższym rozumieniu, do realizacji przez straż miejską zadań publicznych.
Dostęp do danych jest niezbędny
WSA: Wynikające z obowiązujących przepisów zadania publiczne straży miejskiej przemawiają za uznaniem, że dostęp do spornych danych jest do realizacji tych zadań publicznych niezbędny w przedstawionym rozumieniu art. 15 ustawy o informatyzacji. Jednocześnie organy obu instancji nie wykazały okoliczności przeciwnej, to jest, by sporne dane były zbędne do realizacji zadań publicznych przez straż miejską.
W konsekwencji nie można uznać, aby odmowa uwzględnienia wniosku była uzasadniona w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o informatyzacji.
Co więcej, zdaniem sądu okoliczność, że podmiot realizujący zadania publiczne może pozyskać określone dane w inny sposób, nie uzasadnia odmowy udostępnienia danych w oparciu o art. 15 ustawy o informatyzacji.
W konsekwencji WSA uchylił decyzje starosty oraz WINGIK nakazując przy ponownym rozpoznaniu sprawy uwzględnienie oceny prawnej dokonanej przez sąd.
Odnotować należy, że o ile stanowisko WSA dąży do zasadności udostępnienia danych straży miejskiej, o tyle samo orzeczenie jest jeszcze nieprawomocne.
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z 09.10.2023 r., sygn. akt III SA/Lu 262/23, orzeczenie nieprawomocne
Źródło: orzeczenia.nsa.gov.pl