Tytułowa teza pochodzi z wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, który uchylił decyzję Starosty odmawiającą uzgodnienia w zakresie ochrony gruntów rolnych projektu decyzji Burmistrza ustalającej warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie instalacji fotowoltaicznej wraz z infrastrukturą towarzyszącą na części działki.
Jak ustalił WSA, Starosta otrzymał projekt decyzji, z którego wynikało, że warunki zabudowy dotyczą ściśle określonego terenu. Teren ten był oznaczony na załączniku graficznym do projektu decyzji liniami rozgraniczającymi teren inwestycji. Stąd zdaniem Sądu tylko w odniesieniu do tego terenu organ miał obowiązek zbadać, czy wymagana jest zgoda na zmianę przeznaczenia gruntów rolnych na cele nierolnicze. Natomiast sama ocena takiej zmiany powinna zostać dokonana na podstawie przepisów ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych, która wyraźnie precyzuje wymóg uzyskania zgody bądź też nie wprowadza takiego wymogu.
Mając na uwadze taki stan rzeczy, WSA wskazał, że przy ocenie, czy grunty rolne wymagają zgody na zmianę przeznaczenia, nie bierze się w ogóle pod uwagę granic ewidencyjnych działek bez względu na to, czy stanowią jedną całość, czy też stanowią kilka odrębnych części.
WSA powołał się także na wyrok NSA z 21 października 2020 r., sygn. akt II OSK 1867/20. Zostało tam wyjaśnione, że obowiązkiem organu administracji prowadzącego postępowanie główne (tj. w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy) jest przygotowanie projektu zamierzonego rozstrzygnięcia (decyzji) w oparciu o żądanie inwestora, tj. treść złożonego wniosku. Z kolei obowiązkiem organu współdziałającego (uzgadniającego) jest ocena dopuszczalności zaakceptowania przedłożonego projektu decyzji.
Za niedopuszczalne WSA uznał w związku z powyższym, aby sposób wyodrębnienia terenu inwestycji miał być traktowany jako wskazanie usytuowania obiektu w ściśle określonym miejscu. Czym innym jest bowiem określenie decyzji o warunkach zabudowy terenu inwestycji za pomocą linii rozgraniczających teren, a czym innym precyzyjne wskazanie usytuowania obiektu w konkretnym miejscu – zaznaczył Sąd.
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z 4 stycznia 2022 r., sygn. II SA/Ol 968/21. Orzeczenie nie jest prawomocne
Źródło: CBOSA
