Tytułowa teza wynika z wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, który stwierdził nieważność części postanowień uchwały Rady Miejskiej w przedmiocie uchwalenia statutu sołectwa. Jak Sąd uzasadnił swoje stanowisko?

W omawianej sprawie Statut przewidywał, że do zadań sołectwa należy wydawanie opinii na wniosek Rady, w szczególności w sprawach dotyczących studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz planów zagospodarowania przestrzennego w zakresie dotyczącym obszaru sołectwa. Zdaniem Sądu trafnie wskazał skarżący Prokurator, że postępowanie w sprawie sporządzania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego zostało uregulowane w ustawie o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. W art. 11 pkt 5 tej ustawy wymieniono wyczerpujący katalog podmiotów opiniujących projekt studium, którymi są gminne lub inne właściwe, w rozumieniu art. 8, komisje urbanistyczno-architektoniczne, zaś w art. 17 pkt 6 ustawy wymieniono podmioty opiniujące projekt miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, którymi są gminne lub inne właściwe, w rozumieniu art. 8, komisje urbanistyczno-architektoniczne, wójtowie, burmistrzowie gmin albo prezydenci miast graniczących z obszarem objętym planem, w zakresie rozmieszczenia inwestycji celu publicznego o znaczeniu lokalnym.

W świetle powołanych przepisów należało w ocenie Sądu stwierdzić, że wśród wskazanych podmiotów uprawnionych do opiniowania nie wymieniono sołectwa; z kolei rada gminy na mocy wskazanych przepisów nie została upoważniona do poszerzania tego katalogu podmiotów. Zdaniem Sądu, skoro organy samorządu są organami władzy publicznej i muszą podejmować działania na podstawie ustaw i w ich granicach, to wskazane postanowienie Statutu zostało wydane bez podstawy prawnej i naruszało treść art. 11 pkt 5 oraz art. 17 ust. 6 ustawy planistycznej.

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 5 stycznia 2022 r., II SA/Sz 1127/21

Źródło: CBOSA