„Fakt złożenia wniosku o przedłużenie terminu do uzupełnienia nieprawidłowości projektu budowlanego po upływie jednego dnia od wyznaczonego przez organ terminu na podstawie art. 35 ust. 3 ustawy – Prawo budowlane nie oznacza, że jest on niedopuszczalny. Należy mieć bowiem na uwadze procesowy charakter terminu, o którym mowa w art. 35 ust. 3 u.p.b. i wskazane zasady dotyczące jego wyznaczenia. Nie można również tracić z pola widzenia, że usunięcie stwierdzonych nieprawidłowości, mimo że skierowane do strony, wymaga przede wszystkim aktywności projektanta” – to teza z wyroku WSA w Gorzowie Wielkopolskim. Jakie jeszcze wskazania poczynił Sąd?
WSA przypomniał, że stosownie do treści art. 35 ust. 3 Prawa budowlanego, w razie stwierdzenia naruszeń, w zakresie określonym w art. 35 ust. 1 Prawa budowlanego, organ administracji architektoniczno-budowlanej postanowieniem nakłada na inwestora obowiązek usunięcia wskazanych nieprawidłowości, określając termin ich usunięcia, a po jego bezskutecznym upływie wydaje decyzję o odmowie zatwierdzenia projektu i udzielenia pozwolenia na budowę.
Zdaniem Sądu termin, o którym mowa w art. 35 ust. 3 u.p.b. do uzupełnienia wniosku o wydanie pozwolenia na budowę nie stanowi terminu do dokonania przez stronę czynności kształtujących jej prawa i obowiązki w rozumieniu 15 ust. 1 pkt 2 zzzzzn2 specustawy COVID-19. Według WSA wyznaczony przez organ termin nie ma charakteru ani terminu prekluzyjnego, po upływie którego uprawnienie podmiotu wygasa, ani też charakteru terminu ustawowego, po upływie którego dokonana czynność jest bezskuteczna. Termin, o którym mowa w art. 35 ust. 3, ma charakter urzędowego terminu procesowego, stąd w ocenie WSA niewątpliwie może być przedłużony na wniosek strony złożony przed jego upływem (por. wyrok WSA w Warszawie z 5 maja 2009 r., VII SA/Wa 432/09, wyrok WSA w Poznaniu z 9 stycznia 2018 r., IV SA/Po 1185/17). Sąd dodał też, że uzupełnienie dokumentacji w sposób określony w postanowieniu wydanym na podstawie art. 35 ust. 3 u.p.b., nawet po upływie terminu wskazanego w tym postanowieniu, nie może stanowić samodzielnej podstawy do odmowy wydania decyzji o pozwoleniu na budowę (zob. wyrok WSA w Szczecinie z dnia 23 maja 2019 r., II SA/Sz 1325/18, CBOSA).
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 29 grudnia 2021 r., II SA/Go 843/21
Źródło: CBOSA
