Zgodnie z art. 35 ust. 6 Prawa budowlanego, w przypadku gdy właściwy organ nie wyda decyzji w sprawie pozwolenia na budowę w terminie 65 dni od dnia złożenia wniosku, organ wyższego stopnia wymierza temu organowi karę w wysokości 500 zł za każdy dzień zwłoki.
Brzmienie art. 35 ust. 6 Prawa budowlanego może wskazywać, że wymierzenie grzywny jest możliwe, tylko przy pierwszym rozpoznawaniu sprawy przez organ pierwszej instancji.
Rodzi się więc pytanie, czy wskazany przepis znajdzie zastosowanie w przypadku, gdy wskutek złożonego odwołania od decyzji w sprawie pozwolenia na budowę, dochodzi do wydania przez organ wyższego stopnia decyzji kasacyjnej, powodującej przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia organowi pierwszej instancji (na podstawie art. 138 § 2 k.p.a.)? Czy może w takim przypadku znajdą zastosowanie przepisy kodeksu postępowania administracyjnego o terminach załatwiania spraw?
Przyjęcie drugiej z możliwości opisanych powyżej trudne jest do zaakceptowania, jeśli się zważy na cel wprowadzenia do ustawy Prawo budowlane regulacji dotyczącej wymierzenia kary za opieszałość organowi administracji architektoniczno – budowlanej. Zaznaczyć bowiem należy, że ustawodawca dostrzegł potrzebę, aby w określonych sprawach budowlanych, oprócz instytucji zawartych w przepisach k.p.a., stworzyć dodatkowe instrumenty służące realizacji zasady szybkości postępowania.
Celem wprowadzenia przepisu art. 35 ust. 6 Prawa budowlanego było więc, wyeliminowanie występujących przypadków nieuzasadnionego wydłużania przez organy administracji architektoniczno-budowlanej postępowania, w sprawie wydawania pozwolenia na budowę. Cel tej szczególnej regulacji jest aktualny przez cały czas trwania postępowania, aż do jego ostatecznego zakończenia.
Podjęcie więc decyzji w przedmiocie pozwolenia na budowę nie sprawia, że ustaje działanie normy z art. 35 ust. 6 Prawa budowlanego. Pozostaje ona nadal aktualna, gdy następnie wskutek złożonego odwołania dochodzi do wydania przez organ wyższego stopnia decyzji kasacyjnej, powodującej przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia organowi pierwszej instancji.
Sankcja przewidziana za nieterminowe rozpoznanie wniosku o pozwolenie na budowę powinna być stosowana więc zarówno przy pierwszym, jak i przy ponownym rozpoznawaniu sprawy przez organ architektoniczno-budowlany.
Wyjaśnienia wymaga jak w takiej sytuacji należy liczyć termin 65-dniowy, przewidziany w art. 35 ust. 6 Prawa budowlanego.
Zgodnie z art. 35 ust. 6 Prawa budowlanego, termin maksymalny (65 dni) przewidziany dla właściwego organu na wydanie decyzji, w sprawie pozwolenia na budowę, liczony jest od dnia złożenia wniosku o wydanie takiej decyzji.
Takie rozwiązanie, wyznaczające jako początek biegu omawianego terminu datę złożenia wniosku, niewątpliwie dostosowane jest do sytuacji typowej, a więc takiej gdy ma miejsce pierwsze rozpoznawanie sprawy przez organ architektoniczno-budowlany.
Jeżeli jednak jak zauważono powyżej regulacja art. 35 ust. 6 Prawa budowlanego, znajduje zastosowanie również w trakcie ponownego rozpatrywania sprawy przez organ pierwszej instancji, to odpowiednio konieczne jest zmodyfikowanie normy w zakresie biegu 65-dniowego terminu. Należy przyjąć, że początkiem biegu terminu nie jest data złożenia wniosku, lecz data przekazania organowi pierwszej instancji akt wraz z decyzją organu odwoławczego.
Taki sposób liczenia spornego terminu jest bowiem niezbędny dla zapewnienia organowi architektoniczno-budowlanemu właściwego wypełnienia ustawowych obowiązków orzeczniczych oraz związanych z tym czynności kontrolnych w zakresie przestrzegania przepisów prawa budowlanego.
Źródło: CBOSA
