Nasz cykl o modelowym partnerstwie samorządowym kończymy przywołaniem ostatniego z dziesięciu standardów, mającego jednocześnie kluczowe znaczenia oraz funkcję swoistego spoiwa kooperującego grona. Tym standardem jest wzajemne zaufanieo partnerów. Bez spełnienia tego warunku zbudowanie nie incydentalnej, a trwałej i perspektywicznej współpracy, zmierzającej do rozwoju obszaru funkcjonalnego, dla którego partnerstwo zawiązano, nie jest możliwe.

Budowanie zaufania jest trudniejsze, jeśli partnerami są nie tylko przedstawiciele władzy publicznej poszczególnych jednostek tworzących obszar, ale również przedstawiciele organizacji społecznych. Tak skomplikowane i wielowątkowe relacje wymagają wyjścia poza rutynowe schematy, wykazania się dobrą wolą, dojrzałością oraz koncentracją na zasadniczych, długookresowych celach kooperacji.

Budowanie zaufania to proces, nie jednorazowe zadanie do wykonania. Ten standard najtrudniej zwymiarować, wyposażyć w „technologię” i instrumenty do wykorzystania. Wiele zależy od woli partnerów, ich intuicji i przekonania o sensowności wybranego kierunku. Z pewnością pomocne w procesie budowania wzajemnego zaufania będzie właściwe zarządzanie relacjami, w oparciu o wcześniej opisane standardy: dialogu pomiędzy partnerami oraz komunikacji z mieszkańcami obszaru.

Gdzie można znaleźć wsparcie?

Wszystkim chętnym - będącym na początku tworzenia swoich partnerstw, inicjatorom, liderom, a także tym, którzy chcieliby sprawdzić jak sobie radzą, co mogą poprawić - polecamy skorzystanie z narzędzia samooceny według opisywanych w naszym cyklu standardów, wypracowanego w kilkuletnim projekcie doradczym ministerstwa rozwoju, przez zespół ekspertów Związku Miast Polskich, Związku Powiatów Polskich i Związku Gmin. Z metodyką samooceny oraz instrukcją zastosowania narzędzia zapoznają się Państwo tutaj.