Ten serwis używa cookies i podobnych technologii, brak zmiany ustawienia przeglądarki oznacza zgodę na to.

Brak zmiany ustawienia przeglądarki oznacza zgodę na to. Więcej »

Zrozumiałem

Jak nauczyć się aktywnego słuchania?

Jak nauczyć się aktywnego słuchania? fotolia.pl

Aktywne słuchanie to okazywanie rozmówcy szacunku i akceptacji, serdeczności i ciepła, powstrzymanie się od własnych sądów, rad, moralizowania. Czynne słuchanie pomaga osobie, która mówi, uzmysłowić sobie dokładnie, na czym polega problem, zwiększa zaufanie do rozmówcy i chęć kontaktowania się z nim w przyszłości.  Opanowanie umiejętności aktywnego słuchania jest konieczne, gdy chcemy naprawdę dobrze kogoś poznać i zrozumieć!

Aktywne słuchanie to nie tyko uważne słuchanie, ale także przemyślenie i przekazanie informacji zwrotnej, porównanie, tego co komunikował nadawca z tym, co odebrał odbiorca.

H. Hammer wymienia następujące zachowania, cechy i umiejętności, które składają się na obraz aktywnego słuchacza.

Koncentracja uwagi na tym, co rozmówca ma do powiedzenia i nie przeszkadzanie mu w żaden sposób.

  1. Kontakt wzrokowy – utrzymywany od 30 do 60 procent czasu rozmowy.
  2. Lekkie nachylenie ciała w stronę osoby, której słuchamy, ale bez naruszania jej obszaru prywatności.
  3. Używanie zachęcających zwrotów podtrzymujących rozmowę i świadczących zarazem o pilnym słuchaniu.
  4. Otwartość na inny niż własny punkt widzenia, szczególnie w sytuacji, gdy poglądy rozmówców znacznie się różnią.
  5. Powstrzymywanie się od wyrażania własnej opinii przed dokładnym zrozumieniem treści komunikatu i intencji jego nadawcy.
  6. Empatia, czyli próba „wejścia w skórę” partnera, postawienia się na jego miejscu, współodczuwanie, wczuwanie się w emocje przeżywane przez rozmówcę.
  7. Parafrazowanie, czyli powtarzanie własnymi słowami sensu usłyszanej wypowiedzi w celu upewnienia się, że zrozumieliśmy prawidłowo.
  8. Rozumienie znaczenia body language - języka ciała (mimiki, gestów, postawy ciała).
    Zgodność języka ciała z parafrazą, jeśli nie chcemy wprowadzić kogoś w błąd.
  9. Dokładna znajomość znaczenia własnego uśmiechu, aby uniknąć nieporozumień wynikających z niewłaściwego odczytania intencji przez rozmówcę (np. uśmiech może być miły, nieśmiały, zachęcający, ironiczny, sarkastyczny, raniący, ośmieszający, lekceważący).

Aby poprawiać swoje umiejętności w aktywnym słuchaniu, warto wykorzystywać następujące techniki:

  • Potwierdzenie – sygnały: słowo, gest, wyrażające słuchanie i rozumienie np. werbalne - „uhm”, „tak rozumiem”, niewerbalne – skinienie głową, mimika;
  • Dostrojenie – przyjmowanie podobnego ułożenie ciała, zasadniczych gestów, tempa mowy i słownictwa rozmówcy;
  • Aprobata – sygnalizowanie aprobaty i myślenia podobnego do rozmówcy np. „to interesujący punkt widzenia”, „podoba mi się ten pomysł”;
  • Parafrazowanie - ujmowanie w inne słowa sensu usłyszanej wypowiedzi, sprawdzające czy dobrze została zrozumiana treść, np.: „O ile dobrze Cię rozumiem...”, „ Chodzi o to, że...”, „ Z tego co mówisz rozumiem, że...”, „Chcesz powiedzieć, że...”;
  • Echo – okresowe powtarzanie niemal całkowicie wiernie słowa rozmówcy;
  • Odzwierciedlanie - ujawnianie emocji, przerywanie gdy argumenty mają charakter emocjonalny, dopytywanie się o emocje rozmówcy, np. „Zdaje się, że jesteś rozgniewany”, „Wygląda na to, że Cię rozzłościłem”, „Oczywiście jesteś zadowolony z tych planów”;
  • Klaryfikacja – uściślanie, skupianie się na najważniejszej sprawie, np. „Która z tych spraw jest dla Ciebie najważniejsza?”.
Pt., 11 Lst. 2011 0 Komentarzy Dodane przez: Barbara Łączna