Europejski Bank Inwestycyjny (ang. European Investment Bank - EIB) został utworzony w 1958 r. na mocy art. 129 Traktatu o ustanowieniu Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej. Obecnie podstawa prawna jego funkcjonowania zawarta jest w art. 308 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE). Statut Banku stanowi protokół dodatkowy (nr 5) do TFUE.
Akcjonariusze EBI to państwa członkowskie Wspólnot, posiada on jednak własne organy decyzyjne i jest niezależny od unijnego budżetu. Nie prowadzi obsługi osób fizycznych.
Europejski Bank Inwestycyjny jest bankiem międzypaństwowym (a więc nie jest instytucją Wspólnoty), działającym nie dla zysku, ale w celu wspomagania inwestycji ważnych dla Unii Europejskiej poprzez korzystanie z własnych zasobów, jak sięganie do kapitału dostępnego na rynku. W tym celu Europejski Bank Inwestycyjny udziela kredytów i gwarancji ułatwiających finansowanie projektów przyczyniających się do rozwoju regionów najsłabszych gospodarczo, zmierzające do unowocześniania bądź przekształcania przedsiębiorstw.
Poprzez swoje wsparcie EBI umożliwia także realizację przedsięwzięć na dużą skalę lub o małych możliwościach szybkiego zwrotu kapitału (takich, które ze względu na wielkość koniecznego zaangażowania banków lub swoją naturę są niechętnie finansowane przez banki komercyjne).
Europejski Bank Inwestycyjny odgrywa także bardzo poważną rolę w finansowaniu takich projektów, które leżą w interesie kilku państw członkowskich (najczęściej w telekomunikacji, ochronie środowiska i energetyce).
Podstawowe zadania Europejskiego Banku Inwestycyjnego czynią zeń instytucję uzupełniającą możliwości finansowania inwestycji w poszczególnych krajach członkowskich Unii Europejskiej czy to z ich własnych zasobów, czy też w oparciu o środki działających w UE przedsiębiorstw i banków komercyjnych. Polityka kredytowa EBI jest uważana za raczej konserwatywną, co powoduje, iż Wspólnota uzupełniła system finansowego wsparcia projektów inwestycyjnych o dużym znaczeniu dla jej rozwoju poprzez wprowadzenie dodatkowego instrumentu w postaci środków Europejskiego Funduszu Inwestycyjnego (działającego jako fundusz gwarancji dla kredytów udzielanych przez EBI, a nawet przez banki komercyjne).
EBI bierze też czynny udział w programach unijnych przeznaczanych dla krajów rozwijających się oraz grupy państw Europy Środkowej i Wschodniej. Jednym z państw tego regionu, który jako pierwszy skorzystał z kredytów banku była w 1990 Polska. EBI udziela pomocy 12 państwom basenu Morza Śródziemnego, 70 krajom Afryki, Karaibów i Pacyfiku oraz krajom Europy Środkowej i Wschodniej, objętych programami "PHARE" i "TACIS".
Naczelny organ EIB stanowi Rada Zarządzająca, do której wchodzą delegaci wszystkich państw członkowskich w randze ministra (przeważnie ministra finansów). Ustala ona politykę kredytową, kontroluje jej wykonanie, mianuje członków Rady Dyrektorów, Komitetu Kierowniczego i Komitetu Rewizyjnego.
Siedziba Banku znajduje się w Luksemburgu.
Źródło: eib.org, uniaeuropejska.org, portalwiedzy.onet.pl oraz funduszeeuropejskie.gov.pl
