Konwent Powiatów Województwa Łódzkiego zwrócił się do Ministerstwa Klimatu i Środowiska z propozycjami zmian legislacyjnych w obszarze recyklingu opon. „Wzrośnie tym samym świadomość proekologiczna mieszkańców Polski, a co najważniejsze, może to zostać zrealizowane w sposób neutralny dla budżetu Państwa, a wzrastające wpływy podatkowe będą wartością dodaną dla nas wszystkich” – piszą Starostowie w stanowisku.

Wśród propozycji zgłoszonych przez Konwent znalazły się:

1. Podniesienie ustawowego poziomu recyklingu opon z obowiązującego obecnie poziomu 15% do poziomu 65%, będącego odzwierciedleniem aktualnego potencjału produkcyjnego wszystkich polskich recyklerów opon.
2. Wprowadzenie zakazu spalania całych opon w cementowniach (kod odpadu 160103) na rzecz spalania odpadów powstałych w procesie recyklingu opon (kod odpadu 191210). Obecnie recyklerzy konkurują z cementowniami w pozyskiwaniu dobrego surowca do recyklingu. Proces spalania paliwa alternatywnego (kod odpadu 191210) w cementowniach już obecnie jest realizowany zgodnie z przepisami prawa.
3. Zmiana zasady realizacji obowiązku, jaki spoczywa na wprowadzającym opony na rynek (Producent /Importer). W świetle procedowanej ustawy o ROP, uzasadnionym jest przyjęcie zasady wynikającej z unijnej dyrektywy, iż „kto zanieczyszcza ten płaci”. Odzwierciedleniem tego zapisu winien stać się model przepływów finansowych w ramach ROP odzwierciedlający realizację procesów zbiórki i recyklingu zużytych opon. Rzeczywiste koszty utylizacji, czyli zbiórki, i recyklingu opon, winien ponosić Producent lub Importer. Winny zostać one rozliczone za pośrednictwem Operatora działającego przy Ministerstwie Klimatu i Środowiska i przekazane na rzecz recyklera, który powinien zapłacić rynkowy koszt zbiórki i recyklingu. Obrotem dokumentami DPO/DPR winien się zając Operator organizując aukcyjny system ich sprzedaży, a pozyskane środki powinny zostać w całości wykorzystane na kreowanie polityki proekologicznej w społeczeństwie. Organizacje Odzysku winny się pojawić wyłącznie w zakresie rozliczania obowiązku w imieniu wprowadzającego produkty na rynek (Producent / Importer). Odebranie im roli kreatora polityki recyklingowej ustabilizuje rynek i uporządkuje zasadność realizowanych procesów recyklingowych.
4. Wprowadzenie zapisu ustawowego o obowiązku wykorzystywania produktów porecyklingowych, takich jak granulaty z opon, w budowie nawierzchni powstających i remontowanych dróg asfaltowych oraz przy naprawie układów torowych na kolei. Poziom i zasady winny zostać dookreślone w drodze konsultacji branżowych.
5. Rozpoczęcie procedury poszukiwania rozwiązań legislacyjnych, które umożliwią spalanie odpadów (kod odpadu 191210) w ciepłowniach miejskich przy uwarunkowaniu realizacji inwestycji zmierzających do odzyskiwania energii cieplnej i elektrycznej w wysokosprawnych kotłach kogeneracyjnych  systemem filtrów ograniczających emisję spalin i związków chemicznych do atmosfery. Ciepłownie stałyby się konkurencją dla cementowni, a tym samym wpływałyby aktywnie na obniżkę poziomu kosztów jakie ponoszą gminy na rzecz zorganizowania zbiórki odpadów komunalnych i ich utylizacji. Jest to oparte na skandynawskim modelu gospodarowania odpadami w obiegu zamkniętym. W środowisku, gdzie odpad jest wytwarzany jest poddawany również procesowi odzysku materiałowego i odzyskowi energetycznemu w instalacjach z kogeneracyjnymi generatorami energii cieplnej i energii elektrycznej. Konsumenci, którzy odpady wytwarzają i ponoszą koszty zorganizowania systemu zbiórki, recyklingu i utylizacji wytwarzanych odpadów, zyskują tańszą energię cieplną i energię elektryczną oraz ponoszą niższe bezpośrednie koszty związane z gospodarką śmieciową w gminie.

Zdaniem Starostów powyższe rozwiązania wpłyną na obniżkę kosztów, jakie ponoszą gminy na produkcję energii cieplnej do ogrzewania mieszkań i budynków użyteczności publicznej oraz stworzą możliwość produkcji energii elektrycznej, nie tylko na własne potrzeby gmin.

Wprowadzenie zapisów ustawowych, które uwzględnią powyższe propozycje spowoduje:

1. Recykling wyłącznie opon zużytych pozyskiwanych z rynku polskiego. Legalny import odpadów (zużytych opon z Niemiec, Holandii itp.) stanie się nieopłacalny ekonomicznie.
2. Problem niechcianych odpadów, jakimi są opony dla firm komunalnych, które zbierają odpady w gminach, przestanie istnieć, a wręcz będą ich poszukiwać wiedząc o gwarancji rynkowej ceny za ich dostarczenie do recyklera.
3. Ceny nowych opon nie wzrosną z uwagi na wdrożenie powyższych propozycji. Aktualne ceny uwzględniają bowiem koszty recyklingowe ponoszone przez producentów i importerów. Funkcjonujący teraz system realizacji obowiązku zapisany w ustawie realizowany jest przeważnie przez Organizacje Odzysku, które są z reguły spółkami córkami producentów i działają wyłącznie w ich interesie ekonomicznym.
4. Do spalenia w cementowniach, będą trafiać wyłącznie odpady z opon, które nie są wykorzystywane w dalszym odzysku materiałowym, a nie całe opony, które mogą zostać poddane odzyskowi materiałowemu u recyklerów.
5. Opony zużyte staną się surowcem wtórnym, który w 100% trafi do recyklera. Nie będzie się nikomu opłacało porzucać tego odpad. Każdy recykler będzie gwarantował odbiór zużytych opon za umówioną rynkową stawkę.
6. Spalanie wyłącznie odpadów o kodzie 19.12.10 spowoduje obniżkę kosztów zbierania odpadów komunalnych, bowiem istniejącym w gminach PSZO-om opłacać się będzie inwestować w linie do segregacji i przetwarzania odpadów. Koszt utylizacji tychże docelowo spadnie w cementowniach. W szerszym zakresie odpady komunalne będą przerabiane na paliwo alternatywne, co spowoduje obniżkę kosztów zbierania odpadów i może doprowadzić, że dotacje celowe gmin w tym obszarze przestaną być zasadne. Gminom w Polsce zacznie się opłacać inwestować we własne PSZOKI (Punkty Selektywnej Zbiórki Odpadów) i przestaną liczyć wyłącznie na komercyjnie działające firmy zewnętrzne wyłaniane drogą przetargów, gdzie interes ekonomiczny mieszkańców nie zawsze jest priorytetowy.