Irlandczycy są mistrzami opowieści, świetnie śpiewają, grają na wielu instrumentach. W herbie Irlandii znajduje się harfa. Dzień Św. Patryka jest najważniejszym świętem - odbywają się wtedy koncerty i parady. Co ciekawe, to z Irlandii wywodzi się święto Halloween.
Irlandia jest republiką, zajmującą większą część wyspy o tej samej nazwie. Podstawowymi jednostkami irlandzkiego samorządu są hrabstwa i miasta.
Część hrabstw położona jest na północy wyspy i należy do Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej.
Każde hrabstwo posiada własną tarczę herbową, flagę z odpowiednim wizerunkiem i kolory, które społeczność bardzo ceni, są one bowiem używane we wszelkich imprezach i rozgrywkach sportowych między prowincjami i hrabstwami.
Istnieją także cztery historyczne prowincje Irlandii: Ulster, Munster, Connacht Leinster. Do połowy XVI wieku w Irlandii istniała jeszcze jedna, piąta prowincja, Meath [Midhe], jednak później Leinster wchłonął ją do siebie i pozostały po niej jedynie hrabstwa Meath i Westmeath Te dzisiejsze nie są oficjalnymi i zatwierdzonymi jednostkami administracyjnymi państwa, a w dodatku nigdy nimi nie były.
Aby móc korzystać ze środków unijnych, Irlandię podzielono na regiony.
Zgodnie z konstytucją, państwo uznaje rolę samorządu lokalnego w zapewnianiu forum demokratycznej reprezentacji społeczności lokalnej, w wykonywaniu i pełnieniu na szczeblu lokalnym uprawnień i funkcji przyznanych przez ustawę oraz w popieraniu lokalnych inicjatyw w interesie miejscowej społeczności.
W społeczeństwie irlandzkim, inaczej niż w polskim, brak jest silniejszej identyfikacji ze swoją „małą ojczyzną”: miastem, ziemią czy okręgiem. Irlandczycy czasem żartują, że silniej identyfikują się z miejscową drużyną futbolową niż własnym hrabstwem. Aby je pobudzić zainteresowanie strukturami lokalnymi, władze w Dublinie proklamowały rok 1999 rokiem 100-lecia samorządu terytorialnego w kraju, organizując przy tej okazji szereg hojnie finansowanych imprez.
Jeszcze niedawno uczestnictwo w pracach samorządu terytorialnego było uważane za zajęcie mało prestiżowe. Radni wykonywali swe obowiązki społecznie, bez wynagrodzenia, na ogół po godzinach pracy.
Charakterystyczną cechą polityki irlandzkiej jest efektywny dialog społeczny. Występuje on zarówno na szczeblu centralnym, w postaci spotkań rządu, przedsiębiorców i związków zawodowych, jak i w terenie.
W Irlandii podobnie jak w Polsce, organy samorządu wypełniają różnorodne zadania. Można wyodrębnić kilka sfer, których dotyczy ich działalność: mieszkalnictwo, planowanie przestrzenne, drogi, zaopatrzenie w wodę i usuwanie ścieków, stwarzanie warunków do inwestowania, ochrona środowiska (także w odniesieniu do rzek, jezior, powietrza oraz stopnia hałasu), rekreacja i wypoczynek, rolnictwo wraz z edukacją opieką zdrowotną i socjalną. W samorządzie jest zatrudnionych blisko 30 tys. osób. Rekrutacja odbywa się za pośrednictwem specjalnego urzędu. Głównymi źródłami dochodów samorządu są: opłaty pobierane od inwestycji przemysłowych i komercyjnych, podatki i opłaty od dóbr i towarów, dotacje budżetowe, dochody kapitałowe z majątku, pożyczki.
Podstawowym zgromadzeniem samorządowym w Irlandii są rady. Liczą one od kilkunastu do kilkudziesięciu osób. Na czele rady stoi wybierany w wyborach bezpośrednich marszałek Kadencja władz wynosi 5 lat. Zarząd i wykonywanie konkretnych zadań rada powierza wybieranemu w konkursie menadżerowi.
Nadzór nad działaniami samorządu terytorialnego w Irlandii sprawuje departament będący swoistym odpowiednikiem ministerstwa spraw wewnętrznych i administracji. Organ ten pozbawiony jest jednak kompetencji w zakresie nadzoru nad formacjami mundurowymi. Departament określa politykę w zakresie ochrony środowiska, mieszkalnictwa, zagospodarowania przestrzennego, rozwoju miast, ruchu motorowego. Ministerstwo jest silnie zaangażowane we wspieranie rozwoju społeczno-gospodarczego poprzez realizację programów mających na celu poprawę jakości wody, budowę dróg, renowację miast. Większość z nich jest w znacznym stopniu finansowana ze środków Funduszy Strukturalnych i Spójności. Ministerstwo przyjmuje z samorządów wnioski projektowe o finansowanie ze środków unijnych i dokonuje ich oceny. Decyduje także o przyznaniu funduszy w części finansowanej przez państwo.
Dochody samorządów pochodzą z podatków i opłat lokalnych oraz z transferów z budżetu państwa – dotacje i subwencje. Ich wielkość w dużej mierze zależy od władz centralnych.
Źródło: lovetravel.pl; slideshare.net; google.pl; wzr.pl
