Prawo dostępu do informacji publicznej jest jednym z podstawowych uprawnień obywateli – pozwala na pełne uczestnictwo w życiu publicznym Rzeczypospolitej Polskiej. Dlatego też ustawodawca wpisał prawo do uzyskiwania informacji o działalności organów władzy publicznej oraz osób pełniących funkcje publiczne do Konstytucji.
Zgodnie z art. 61 ust. 1 ustawy zasadniczej obywatel ma prawo do uzyskiwania informacji o działalności organów władzy publicznej oraz osób pełniących funkcje publiczne. Jak słusznie zauważył WSA w Warszawie, ww. przepis jest jedną z form realizacji zasady jawności życia publicznego i transparentności działalności władzy publicznej. Prawo do informacji o działalności władz jest ważnym elementem życia publicznego i kontroli opinii publicznej nad działalnością organów i władz. Jest ono nierozerwalnie związane z zasadą jawności życia publicznego. Obywatele korzystający z przysługującego im prawa wyborczego mogą być bowiem niejednokrotnie zainteresowani działaniami podejmowanymi przez wybrane organy, ale także i uzyskiwanymi w tym zakresie rezultatami podejmowanych działań.(wyrok z dnia 20 listopada 2012 r. II SA/Wa 1527/12).
Zestawiając ze sobą literalne brzmienia art. 61 ust. 1 Konstytucji i art. 2 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, należy uznać, że w ustawie o dostępie do informacji publicznej poszerzono krąg podmiotów uprawnionych w stosunku do art. 61 Konstytucji, bowiem na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy prawo do informacji przysługuje „każdemu”. Pod pojęciem "każdego" należy zaś rozumieć zarówno osoby fizyczne, osoby prawne, jak i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, np. organizacje społeczne.
