W funkcjonującym obecnie reżimie prawnym w ramach działań, które mogą wspomóc samorząd w realizacji zadań publicznych warto odnotować dwa modele finansowania, są nimi koncesja i partnerstwo publiczno-prywatne. Analiza polega na porównaniu tych dwóch modeli i przedstawieniu widocznych różnic.
- Wynagrodzenie partnera prywatnego w wypadku koncesji pochodzi co do zasady z opłat od użytkowników, w wypadku PPP wynagrodzenie może być w całości finansowanie z budżetu publicznego. W ten sposób partner prywatny może przejąć na siebie większą ilość ryzyka, bo ma zapewnione stałe wynagrodzenie, które nie jest uzależnione od czynnika popytu.
- Ryzyko w wypadku koncesji dotyczące czynnika ekonomicznego musi spoczywać po stronie prywatnej. PPP zapewnia dowolność w kształtowaniu ryzyka, co wiąże się z sytuacją dowolnego jego ukształtowania, w ten sposób strona, która czuje się najpewniej może odpowiadać za dane ryzyko. Dzięki realizacji odpowiedniego przygotowania inwestycji PPP strony mogą uwzględnić swoje mocne i słabe strony, co wydatnie wpływa na ich wzajemne relacje, a tym samym na sam ostateczny wymiar inwestycji.
- Przedmiotem koncesji są roboty budowlane, ustawa PPP jest nakierowana na przedsięwzięcie jako całość.
- Koncesja nie daje możliwości zawiązania spółki celowej do realizacji projektu o mieszanym kapitale publiczno-prywatnym. Ustawa o PPP daje możliwość zawiązania spółki.
- Wybór metody koncesyjnej nie pozwala na powierzenie realizacji inwestycji tymczasowo dla innego wykonawcy, w wypadku PPP taka możliwość została przewidziana.
- Zobowiązania koncesjonariusza obejmują zaprojektowanie, wybudowanie, finansowanie i eksploatację, PPP zapewnia szeroką gamę w kształtowaniu umowy.
Podsumowując nie da się jednoznacznie stwierdzić, która z opcji jest lepsza. Każda ma swoje wady i zalety, przed przystąpieniem do analizy prawnej inwestycji należy odpowiedzieć sobie na pytania dotyczące wynagrodzenia, rodzajów możliwego ryzyka, czy też potrzeby utworzenia spółki celowej. Te wszystkie pytania powinny rozwiać wątpliwości co do wyboru odpowiedniej metody realizacji zadania publicznego.
