22 maja 2013 r. Trybunał Konstytucyjny w pełnym składzie rozpozna pytanie prawne dotyczące podjęcia pracy w wyniku przywrócenia do pracy i prawa do wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy.

Trybunał Konstytucyjny orzeknie w sprawie zgodności art. 57 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 roku - Kodeks pracy z art. 64 ust. 1 w związku z art. 2 i w związku z art. 24 konstytucji.

Pracodawca złożył pracownikowi oświadczenie woli o rozwiązaniu umowy o pracę bez zachowania okresu wypowiedzenia z winy pracownika. Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych przywrócił powoda do pracy na dotychczasowe stanowisko. Powód podjął ponownie pracę w spółce, która następnie odmówiła wypłaty wynagrodzenia za okres pozostawania bez pracy.

W ocenie sądu pytającego, pozbawienie pracownika wynagrodzenia za cały okres pozostawania bez pracy - narusza jego prawa majątkowe oraz zasadę sprawiedliwości społecznej. Zdaniem sądu należy bowiem wziąć pod uwagę, iż pracownik jest słabszą stroną stosunku pracy, zasługującą na mocniejszą ochronę. Niedopuszczalnym jest, aby pracodawca dokonujący czynności niezgodnie z prawem został zwolniony z odpowiedzialności za szkody wyrządzone pracownikowi, który pozostawał bez pracy, a następnie został przywrócony do pracy. Gdyby pracodawca nie rozwiązał wadliwie umowy o pracę, to pracownik nadal pozostawałby w zatrudnieniu i uzyskiwałby wynagrodzenie za świadczoną pracę.

Zdaniem sądu pytającego konstrukcja kwestionowanego przepisu jest niesprawiedliwa i krzywdząca dla pracownika, bo po długim postępowaniu sądowym (jak w sprawie objętej pytaniem prawnym) tylko okres od 1 miesiąca do 3 miesięcy zostanie zaliczony do stażu pracy uprawniającego do świadczeń emerytalno-rentowych (tzw. okresy składkowe). W związku z tym, szkoda powoda obejmuje nie tylko utracone wynagrodzenie za pracę, ale także prawo do świadczeń z ubezpieczenia społecznego i zdrowotnego.

Źródło: www.trybunal.gov.pl