Postępowanie w trybie art. 66 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 1409 ze zm.) ma charakter naprawczy. Regulacja ta nie może być wykorzystywana do likwidacji samowoli budowlanej - orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku.
Przez pojęcie utrzymanie obiektów budowlanych należy rozumieć zachowanie ich w dobrej sprawności, w stanie niezmienionym, niepogorszonym, należytym. Obowiązki nakładane na podstawie art. 66 ustawy obejmują zatem sytuacje związane z nieprawidłową eksploatacją obiektu budowlanego, polegającą na zaniechaniu wykonywania obowiązków określonych w art. 61 oraz w dalszych przepisach rozdziału 6 ustawy. W konsekwencji usunięcie stwierdzonych nieprawidłowości w trybie art. 66 ust. 1 ustawy może dotyczyć jedynie takich nieprawidłowości, które powstały podczas użytkowania obiektu budowlanego, a więc związanych zazwyczaj z niewłaściwym jego użytkowaniem, doprowadzeniem do znacznego zużycia technicznego poprzez brak remontów, konserwacji spowodowanych zazwyczaj biernością, niedbalstwem, brakiem kontroli właściciela lub zarządcy. Wykonywane na analizowanej podstawie prawnej roboty budowlane mają jedynie charakter naprawczy. W orzecznictwie sądowym podkreśla się przy tym, że nie można na podstawie art. 66 ustawy nakazywać wykonania robót budowlanych mających na celu doprowadzenie obiektu budowlanego do stanu zgodnego z prawem, gdyż sytuacja taka odpowiada regulacji zawartej w art. 51 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy. Zarówno art. 50 i 51 ustawy jak i art. 66 ustawy odwołują się do kwestii zagrożenia bezpieczeństwa. Różnica polega między innymi na tym, że art. 50 i 51 ustawy odwołują się w sposób bezpośredni do procesu budowlanego, natomiast art. 66 ustawy odnosi się do nieprawidłowości powstałych w trakcie użytkowania budynku, a więc nie na skutek dokonania inwestycji budowlanych, lecz np. na skutek upływu czasu, czy też wystąpienia innego czynnika niezwiązanego z działalnością inwestycyjną.
W świetle postanowień art. 66 ustawy niedopuszczalne jest uznanie, że przepis ten stanowi podstawę prawną wydania decyzji nakazującej rozbiórkę obiektu budowlanego lub orzekającej, iż nie nadaje się on do remontu.
Przepis ten ma bowiem na celu umożliwić doprowadzenie obiektu budowlanego do stanu odpowiadającego wymogom bezpieczeństwa, a także normom technicznym i estetycznym, a nie służyć likwidacji zasobów budowlanych. W rezultacie przepis art. 66 ustawy nie może być wykorzystywany do usunięcia dokonanych przez inwestora odstępstw od udzielonego pozwolenia na budowę, jak i do likwidacji samowoli budowlanej popełnionej w istniejącym obiekcie budowlanym.
II SA/Bk 372/15 - Wyrok WSA w Białymstoku
Źródło CBOSA
