Uchwalenie nowej ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej pociągnęło za sobą konieczność uregulowania na nowo zagadnień znajdujących się do tej pory w aktach wykonawczych do starej ustawy. Dotyczy to w szczególności problematyki minimalnych kompetencji językowych stawianych cudzoziemcom, w tym obywatelom państw członkowskich Unii Europejskiej, zamierzającym wykonywać w Polsce zawód pielęgniarki.
Skierowany do zaopiniowania przez Zespół ds. Ochrony Zdrowia i Polityki Społecznej projekt rozporządzenia Ministra Zdrowia w zakresie szczegółowego zakresu znajomości języka polskiego, koniecznego do wykonywania zawodu pielęgniarki lub położnej jest tożsamy z rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 30 kwietnia 2004 roku w sprawie szczegółowego zakresu znajomości języka polskiego, koniecznego do wykonywania zawodu pielęgniarki, położnej przez obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej, państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej. Oznacza to, że - tak jak do tej pory – zakres znajomości języka polskiego konieczny do wykonywania zawodu pielęgniarki położnej obejmuje:
- porozumiewanie się z pacjentem, jego rodziną i bliskimi, członkami zespołu terapeutycznego oraz innymi współpracownikami w sprawach dotyczących pacjenta;
- rozumienie tekst pisanego, w tym korzystanie z dokumentacji medycznej, fachowej literatury i piśmiennictwa oraz przepisów prawnych regulujących wykonywanie zawodu pielęgniarki, położnej;
- umiejętność pisania, szczególnie w zakresie poprawnego prowadzenia dokumentacji medycznej.
