Jak czytamy w najnowszym raporcie Polskiego Instytutu Ekonomicznego - Polska od kilkunastu lat konsekwentnie poprawia wyniki w obszarze materialnych i niematerialnych aspektów jakości życia. Tak wynika z raportu pt. How’s Life? flagowej publikacji OECD dotyczącej dobrostanu ludzi i przyszłych pokoleń. Dostarcza ona danych na temat szerokiego zakresu wskaźników dobrobytu, pokazując ich zmiany w czasie, różnice między grupami społecznymi oraz krajami.
Z danych wynika, że w latach 2010-2023 tylko dwa kraje OECD – Estonia i Polska – systematycznie poprawiały wyniki w ponad połowie wskaźników jakości życia dotyczących niematerialnych aspektów dobrostanu. Tymczasem w 19 krajach, głównie w Europie i obu Amerykach, postęp ograniczył się maksymalnie do dwóch. Mowa tutaj o tak różnych wskaźnikach obejmujących rozmaite wymiary życia osobistego i społecznego, jak: zdrowie (np. oczekiwana długość życia), wiedza i umiejętności (np. wyniki testów PISA), jakość środowiska (np. zanieczyszczenie powietrza), subiektywny dobrostan (np. satysfakcja z życia), bezpieczeństwo (np. liczba tylko 2 państwa, Polska i Estonia, systematycznie poprawiały wyniki w ponad połowie wskaźników jakości życia w latach 2010-2023 7,6 wynosi średnia ocena zadowolenia z życia w Polsce wskazana w badaniu OECD w 2023 r. (skala 0-10) 11 zabójstw) oraz relacje społeczne i obywatelskie (np. zaufanie do instytucji). Te kategorie ilustrują szeroki zakres zagadnień, które składają się na jakość życia w ujęciu OECD.
Polska od lat pnie się również w rankingach zadowolenia z życia wyprzedzając inne, bardziej zamożne państwa Europy Zachodniej. Dane OECD, podobnie jak dane innych międzynarodowych organizacji, wskazują, że subiektywna ocena zadowolenia z życia wśród Polek i Polaków pozostaje na relatywnie wysokim poziomie. Polska z wynikiem 7,6 (w skali 0-10) zajmuje wysoką pozycję wśród europejskich państw. Wyprzedzają ją Finlandia (7,8), Słowenia (7,7), Belgia (7,7) i Austria (7,7). Z kolei na końcu zestawienia znajdują się Niemcy (7,0), Łotwa (6,9) i Grecja (6,9), co świadczy o relatywnie niższym poziomie deklarowanego zadowolenia z życia w tych państwach.
Z raportu dowiadujemy się, że jednocześnie poziom kapitału społecznego w Polsce pozostaje na niższym poziomie, wymagającym intensywnych działań. W Polsce (i Włoszech) poziom zaufania do rządu nie zmienił się znacząco w porównaniu z sytuacją sprzed dekady, ale zauważono poprawę w zaufaniu do innych ludzi. To oznacza, że Polacy trochę bardziej ufają sobie nawzajem, choć ich zaufanie do instytucji pozostaje na podobnym poziomie. Brak większych postępów w obszarze zaufania i zaangażowania obywatelskiego może osłabiać zdolność społeczeństwa do wspólnego działania na rzecz zmian.
Eksperci zwracają uwagę, że osiągnięcie stabilnego i zrównoważonego rozwoju będzie wymagało skupienia się nie tylko na takich wskaźnikach, jak PKB czy stopa bezrobocia, ale również na tych informujących o jakości życia, subiektywnym poczuciu dobrobytu czy poziomie zaufania społecznego. Takie podejście pozwoli na skuteczniejsze identyfikowanie priorytetów, celów i barier, a tym samym na bardziej precyzyjne projektowanie polityk publicznych.
Źródło: PIE
