Dokumenty kontroli u podmiotów udzielających świadczeń zdrowotnych (otrzymujących za to środki publiczne), stanowią informację publiczną i podlegają udostępnieniu w trybie u.d.i.p. (ustawa o dostępie do informacji publicznej), z zastrzeżeniem treści art. 135 ust. 2 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej.

NSA zauważa, iż wydatkowanie środków publicznych w drodze umowy cywilnoprawnej jest praktyką powszechną w polskim systemie prawnym. Wystarczy przytoczyć zasady działania podmiotów publicznych w trybie zamówień publicznych, gdzie z kontrahentem wyłonionym np. w drodze przetargu, podpisywana jest umowa cywilnoprawna, określająca obowiązki i uprawnienia stron. Istnienie umowy cywilnej nie zmienia jednak faktu, iż w jej ramach dokonuje się wydatkowania środków publicznych (na realizację określonego celu) i informacje wytwarzane w tym zakresie (w tym o przyczynach wadliwego wywiązania się z umowy) mają charakter publiczny (odnoszą się bowiem do sfery rozdysponowywania środków publicznych).

W ocenie NSA pozycja NFZ jest podobna do pozycji zamawiającego z trybu zamówień publicznych. Nie zmienia tego faktu zamieszczenie w art. 139 ust. 3 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759 ze zm.) wyraźnego odesłania do przepisów u.d.i.p. i jednoczesny brak analogicznego odesłania w przepisach ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej. Z tego tylko powodu nie można obronić tezy, iż NFZ nie powinien stosować u.d.i.p. do żądanych (…) protokołów kontroli.

Wyrok NSA z dnia 1 września 2011 r. sygn. I OSK 1075/11

Źródło: Orzecznictwo NSA