Ustawa z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii uwzględnia jako jedną z metod leczniczych – leczenie substytucyjne, które współcześnie stanowi element zintegrowanego systemu leczenia osób uzależnionych od opioidów. Ponadto ta forma terapii przyczynia się do ograniczenia nowych zakażeń HCV, HIV, HBC, gruźlicy i rozwoju AIDS. Szczegóły prowadzenia takiego leczenia określi rozporządzenie Ministra Zdrowia w sprawie leczenia substytucyjnego, którego projekt został skierowany do zaopiniowania przez Zespół ds. Ochrony Zdrowia i Polityki Społecznej Komisji Wspólnej.

W swoim podstawowym zarysie projekt oparty jest na dotychczas obowiązującym rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 19 października 2007 roku w sprawie określenia trybu postępowania przy leczeniu substytucyjnym oraz szczegółowych warunków, które powinien spełniać zakład opieki zdrowotnej prowadzący leczenie substytucyjne. Wśród zmian wymienić należy nałożenie obowiązku zatrudnienia w podmiocie leczniczym specjalisty terapii uzależnień, umożliwienie zaopatrywania programu substytucyjnego w środek substytucyjny zarówno w aptece, jak i hurtowni farmaceutycznej, sprecyzowanie trybu prowadzenia Centralnego Wykazu Osób Objętych Leczeniem Substytucyjnym oraz możliwość ujmowania w tym wykazie osób, które nie mają numeru PESEL.