Naczelna Rada Lekarska postanowiła w dniu 2 września br. złożyć wniosek o niezgodność z Konstytucją RP niektórych zapisów zawartych w ustawie o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz trzech innych rozporządzeń zdrowotnych.

Problem konstytucyjny, który Naczelna Rada Lekarska przedstawia w swym wniosku do Trybunału Konstytucyjnego, tkwi w polskim systemie prawnym od wielu lat. Jego istota dotyczy braku należytej określoności katalogu świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Trybunał Konstytucyjny już w 2004 r., stwierdzając niekonstytucyjność ustawy o Narodowym Funduszu Zdrowia, zwrócił uwagę na problem określoności katalogu świadczeń finansowanych ze środków publicznych. W obecnym stanie prawnym nadal ani pacjent, ani lekarz nie są w stanie precyzyjnie ustalić pełnego zakresu świadczeń gwarantowanych oraz standardu świadczeń finansowanych ze środków publicznych, które przysługują pacjentowi w określonej sytuacji. Prowadzi to do poważnych wątpliwości związanych z zachowaniem konstytucyjnych standardów prawidłowej legislacji, zaufania obywateli do państwa oraz pewności prawa, a także gwarancji konstytucyjnego prawa do ochrony zdrowia (art. 68 Konstytucji RP).

Konsekwencją braku należytej określoności przedmiotowej regulacji jest istniejąca obecnie sytuacja, w której zakres i warunki świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych są faktycznie dookreślane ad hoc w drodze komunikatów i zarządzeń NFZ, co rodzi dodatkowe wątpliwości konstytucyjne, zwłaszcza dotyczące wymagań, aby warunki i zakres świadczeń finansowanych ze środków publicznych określała ustawa lub rozporządzenie.

Wniosek konstytucyjny w powyższym zakresie przygotowuje, na zlecenie Naczelnej Rady Lekarskiej, Kancelaria Domański Zakrzewski Palinka sp.k.

Szczegóły na stronach NIL