Przepisy ustawy o działalności leczniczej w sposób kazuistyczny i bezwzględnie obowiązujący wskazują sposób obsadzenia stanowiska kierownika podmiotu leczniczego. Wobec powyższego podmiot tworzący ma obowiązek stosowania się do tych regulacji, a wszelka wykraczająca poza te przepisy dowolność musi być uznana za istotne naruszenie prawa.

Tak wynika z wyroku WSA w Kielcach z 11 lutego 2016 r. sygn. II SA/Ke 1160/15.

W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał, że przepisy nie przewidują możliwości powierzenia pełnienia obowiązków kierownika podmiotu leczniczego – zamiast powołania tego kierownika w trybie art. 49 tej ustawy, po przeprowadzeniu stosownego konkursu, bądź niepowodzenia dwóch kolejnych konkursach (co w niniejszej sprawie nie miało miejsca). Brak jest bowiem przepisu przyznającego upoważnienie do powierzenia pełnienia obowiązków kierownika podmiotu leczniczego niebędącego przedsiębiorcą. Akt taki musiałby się bowiem opierać na swoistej analogii, niedopuszczalnej w tym przypadku ze względu na fundamentalną dla prawa publicznego zasadę praworządności, która wymaga, aby każde działanie organu administracji publicznej miało niebudzącą wątpliwości podstawę prawną w przepisach obowiązującego prawa.

Źródło: CBOSA